Η εξερεύνηση του Ιάκωβου Καμπανέλλη στην πολιτική αλληγορία και οι προεκτάσεις της στο ελληνικό θέατρο. Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης καταπιάστηκε με ένα απαιτητικό είδος θεάτρου που συνδυάζει την πολιτική σάτιρα και την αλληγορία. Τα σκίτσα και οι θεματικές του άρχισαν να εμφανίζονται στα μικρά νούμερα του Τσίρκου και του Εχθρού Λαού, προκαλώντας το ενδιαφέρον του κοινού. Στο έργο του Οδυσσέας, γύρνα σπίτι, που οφείλει στην επική του διάσταση και την παραμυθένια του δομή, εξετάζεται η αλληγορία ως ένα πιο φιλολογικό είδος, με πυκνότερη τεχνική και πιο συχνές προκλήσεις. Ο Καμπανέλλης στο έργο του Τέσσερα πόδια του τραπεζιού κατόρθωσε να δημιουργήσει μια σπαρταριστή αλληγορία, εστιάζοντας στην ιστορία της μεγαλοαστικής τάξης.
Στο θεατρικό του έργο, ο θεατής καλείται να συμμετάσχει σε ένα παιχνίδι αναφορικότητας, καθώς η αλληγορία δεν παραμένει σε μια επίπεδη ανάγνωση, αλλά αποκαλύπτει τις πολυάριθμες προεκτάσεις της. Η εστία, σύμβολο της οικογένειας, αντικαθίσταται από το τραπέζι, που δεν έχει πια πόδια, συμβολίζοντας την αποσύνθεση των παραδοσιακών οικογενειακών δομών και τις προκλήσεις που ανακύπτουν στην σύγχρονη κοινωνία.
Ο Καμπανέλλης αποδεικνύει μέσα από το έργο του ότι η διάρκειας αυτής της κατάστασης, ανάμεσα στη φθορά και την αφθαρσία, δεν είναι προσωρινή. Παρόλο που καταγράφει την αδιέξοδη πραγματικότητα, δεν πέφτει στην παγίδα της δημαγωγίας, αλλά γράφει με αξιοπρέπεια και επιδεξιότητα. Η ευφυΐα και η δεξιοτεχνία του αναγνωρίζονται σε σκηνές που αποτελούν θεατρικά επιτεύγματα, αποδεικνύοντας την ικανότητά του να κινεί την ιστορία και τους χαρακτήρες με μαεστρία.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
