Εξερεύνηση των επόμενων πιθανών κέντρων διεθνούς έντασης και συγκρούσεων μετά την Ουκρανία. Καθώς οι προοπτικές του πολέμου στην Ουκρανία φαίνεται να πλησιάζουν σε ένα τέλος, η διεθνής κοινότητα στρέφει το βλέμμα της προς νέα μέτωπα έντασης. Δυτικοί αναλυτές τονίζουν ότι σε έναν κόσμο που γίνεται ολοένα και πιο πολυπολικός, πολλαπλά σημεία τριβής αναδύονται. Η στρατηγική επιρροή των μεγάλων δυνάμεων επεκτείνεται και πέρα από την Ευρώπη, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για νέα διεθνή στρατηγική. Το ερώτημα που τίθεται είναι πού θα εκδηλωθεί η επόμενη σοβαρή σύγκρουση;
Στην Ανατολική Ασία, η περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού φαντάζει ως το πιθανότερο επίκεντρο, καθώς η αυξανόμενη επιρροή της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας διαταράσσει την παγκόσμια ισορροπία ισχύος. Ειδικότερα, η Ταϊβάν παραμένει κομβική λόγω της σημασίας της για τις διεθνείς αλυσίδες παραγωγής μικροτσίπ και τη στρατηγική αξία των θαλάσσιων διαδρόμων.
Στη Μέση Ανατολή, οι εντάσεις επιδεινώνονται, με τις συγκρούσεις στη Γάζα και τη Συρία να λειτουργούν ως διασυνδεδεμένα συστήματα κρίσεων. Η συμμετοχή παγκόσμιων δυνάμεων όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Κίνα προσθέτει ακόμη περισσότερη πολυπλοκότητα στην κατάσταση.
Η Αφρική, και ιδιαίτερα η ζώνη του Σαχέλ, αναδεικνύεται επίσης σε κρίσιμο γεωστρατηγικό κόμβο, με ξένες δυνάμεις να ανταγωνίζονται για πρόσβαση σε πόρους. Παρά τις συχνά παραμελημένες εξελίξεις στην ήπειρο, οι στρατηγικοί αναλυτές προειδοποιούν ότι η σημασία της Αφρικής θα αυξηθεί λόγω της συμβολής της στην παγκόσμια οικονομία και την ενεργειακή μετάβαση.
Στην Ευρώπη, οι θεσμοί προσαρμόζονται στη νέα πραγματικότητα, επενδύοντας στην αμυντική τους αρχιτεκτονική, ενώ η απρόβλεπτη φύση των συγκρούσεων θα μπορούσε να έχει σοβαρές επιπτώσεις στις διεθνείς σχέσεις και τις οικονομικές αγορές. Οι αναλυτές προειδοποιούν ότι θα παρακολουθήσουμε μια εποχή πολυάριθμων συγκρούσεων χαμηλής και μεσαίας έντασης, με την τεχνολογία να διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
