Η 5η Βιομηχανική Επανάσταση επηρεάζει τις κοινωνικές διεκδικήσεις και προκαλεί ανισότητες, απαιτώντας επαναστατική εκπαίδευση. Στην τρέχουσα εποχή των έντονων τεχνολογικών και κοινωνικών μετασχηματισμών, οι διεκδικήσεις του 20ού αιώνα ανακτούν ζωτική σημασία. Αυτές δεν εκφράζουν μια ρομαντική αναδρομή, αλλά αναδεικνύουν τις σύγχρονες ανισότητες και τις νέες μορφές εξουσίας που προκύπτουν από τη ψηφιακή μετάβαση. Η Πέμπτη Βιομηχανική Επανάσταση, που συνδυάζει ανθρώπινη δημιουργικότητα και τεχνητή νοημοσύνη, δημιουργεί την ανάγκη για βιώσιμη τεχνολογική ανάπτυξη, ενσωματώνοντας τη βιοτεχνολογία και την ρομποτική στην καθημερινότητά μας.
Ωστόσο, παρά τις υποσχέσεις για καινοτομία, η νέα εποχή φέρνει σημαντικές προκλήσεις στην εργασιακή πραγματικότητα. Αυτή η επανάσταση δεν περιορίζεται στην αντικατάσταση συγκεκριμένων θέσεων εργασίας, αλλά απειλεί το σύνολο της μεσαίας τάξης, από λογιστές μέχρι τεχνικούς υποστήριξης. Η αυτοματοποίηση και οι αλγοριθμικές αποφάσεις έχουν τη δυνατότητα να υποκαταστήσουν πολλές επαγγελματικές λειτουργίες, δημιουργώντας έτσι νέα μορφή ανισότητας, που αφορά όχι μόνο την οικονομία αλλά και την ψηφιακή πρόσβαση και τις δεξιότητες.
Η ελευθερία και η Δημοκρατία βρίσκονται επίσης σε κίνδυνο, καθώς η ψηφιακή επιτήρηση και οι αλγορίθμοι επηρεάζουν τον τρόπο που οι πολίτες αλληλεπιδρούν και αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω τους. Είναι απαραίτητο, λοιπόν, να επαναστατηθούν οι διεκδικήσεις της εργατικής τάξης και να επανασχεδιαστούν τα εκπαιδευτικά συστήματα για να εξασφαλιστεί η ισότητα και η δικαιοσύνη σε έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
