Το «ιερό δισκοπότηρο» της Μόσχας το Ντονμπάς
Το Ντονμπάς παραμένει στο επίκεντρο της ρωσικής στρατηγικής για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία. Η περιοχή, παραδοσιακά ρωσόφωνη και βαριά βιομηχανική, βρίσκεται ξανά στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, καθώς ο Βλαντίμιρ Πούτιν φέρεται να ζήτησε από τον Ντόναλντ Τραμπ τον πλήρη έλεγχό της, προσφέροντας ως αντάλλαγμα την παύση των εχθροπραξιών σε άλλα μέτωπα.
Το στρατηγικό βάρος
Από το 2014, ο Ρώσος πρόεδρος επιχειρεί να ελέγξει την περιοχή, αρχικά μέσω φιλορώσων αυτονομιστών και στη συνέχεια με την εισβολή και την προσάρτηση εδαφών το 2022. Το Ντονμπάς υπήρξε πεδίο των πιο αιματηρών μαχών του πολέμου, ενώ σήμερα, σύμφωνα με το ουκρανικό δίκτυο DeepState, η Ρωσία και οι σύμμαχοί της κατέχουν περίπου το 87% της περιοχής.
Η απώλεια ή η διατήρηση του Ντονμπάς θα μπορούσε να αποδειχθεί καθοριστική για την έκβαση του πολέμου, με το ανθρώπινο κόστος να παραμένει τεράστιο.
Η πρόταση Πούτιν και οι αντιδράσεις
Η πρόταση που φέρεται να κατατέθηκε στον Τραμπ περιλαμβάνει την αποχώρηση των ουκρανικών δυνάμεων από το Ντονμπάς, με αντάλλαγμα εγγυήσεις για «πάγωμα» της σύγκρουσης και υπόσχεση μη επανάληψης επιθέσεων. Ο Αμερικανός πρώην πρόεδρος κάλεσε τον Ζελένσκι να αποδεχθεί τη συμφωνία, όμως ο Ουκρανός ηγέτης απέρριψε κατηγορηματικά κάθε παραχώρηση εδαφών.
Το ιστορικό υπόβαθρο
Η περιοχή αποτέλεσε μήλο της έριδος ήδη από τον 20ό αιώνα. Μετά την εκβιομηχάνιση της Σοβιετικής περιόδου και τη μαζική εγκατάσταση Ρώσων εργατών, η ρωσική γλώσσα και ταυτότητα κυριάρχησαν. Η πολιτική βαρύτητα του Ντονμπάς αποτυπώθηκε στις εκλογές του 2010, όταν σχεδόν το 90% ψήφισε τον φιλορώσο Γιανουκόβιτς. Η ανατροπή του το 2014 αποτέλεσε αφετηρία για την προσάρτηση της Κριμαίας και την αποσταθεροποίηση της ανατολικής Ουκρανίας.
Θα αρκεστεί η Ρωσία;
Παρότι ο Πούτιν δίνει έμφαση στο Ντονμπάς, έχει αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο διεκδίκησης και άλλων περιοχών, όπως η Χερσώνα και η Ζαπορίζια. Ωστόσο, αναλυτές αμφιβάλλουν για τη στρατιωτική και οικονομική ικανότητα της Ρωσίας να επεκταθεί περαιτέρω, με την οικονομία σε ύφεση και τη δυσαρέσκεια στο εσωτερικό να αυξάνεται.
Πολλοί εκτιμούν ότι το Κρεμλίνο ίσως τελικά αρκεστεί στο Ντονμπάς, τουλάχιστον προσωρινά, με στόχο να παρουσιάσει μια «νίκη» στο εσωτερικό του.
