Αδυναμίες των νατοϊκών αμυνών απέναντι στον πύραυλο Iskander

Αδυναμίες των νατοϊκών αμυνών απέναντι στον πύραυλο Iskander

Ο ρωσικός πύραυλος Iskander ενισχύει τις στρατηγικές προκλήσεις για τις νατοϊκές αμυντικές δυνάμεις. Φανταστείτε έναν πύραυλο με βεληνεκές που φτάνει από τη Θεσσαλονίκη έως την Αθήνα, στοχεύοντας σε περιοχές της χώρας, χωρίς να υπάρχει δυνατότητα αναχαίτισής του από την ελληνική αεράμυνα. Οι Ρώσοι διαφημίζουν την ύπαρξη ενός τέτοιου όπλου, του Iskander. Τη Δευτέρα 26 Μαΐου, η κρατική εταιρεία Rostec, υπεύθυνη για την κατασκευή του πυραύλου, δήλωσε στο TASS ότι ο ουκρανικός στρατός δεν διαθέτει τις απαραίτητες αμυντικές δυνατότητες για να αντιμετωπίσει τους ρωσικούς πυραύλους Iskander.

Ο 9K720 Iskander-M έχει σχεδιαστεί για να καταστρέφει συστήματα πολλαπλών πυραύλων εκτόξευσης, αεράμυνας, αεροσκάφη και ελικόπτερα, στοχεύοντας σε αεροδρόμια και υποδομές διοίκησης. Εκτοξεύει βαλλιστικούς και πυραύλους κρουζ σε βεληνεκές που φτάνει τα 500 χιλιόμετρα. Ο αντίπαλος δεν έχει τη δυνατότητα να αποκρούσει τις επιθέσεις του Iskander, καθώς ο βαλλιστικός πύραυλος διαγράφει μια περίπλοκη και απρόβλεπτη τροχιά με μεγάλη ταχύτητα (έως 7 Mach).

Η Rostec επισημαίνει ότι οι ελιγμοί του Iskander προκαλούν υπερφόρτωση που ξεπερνά τις δυνατότητες των περισσότερων νατοϊκών αντιαεροπορικών πυραύλων. Έτσι, οι ουκρανικές δυνάμεις περιορίζονται σε παρατήρηση της πτήσης των πυραύλων, συνειδητοποιώντας την αναπόφευκτη καταστροφή τους. Επιπλέον, το ωφέλιμο φορτίο των 400-700 κιλών, σε συνδυασμό με το ωστικό κύμα που δημιουργείται κατά την πρόσκρουση, μπορεί να είναι αρκετό για να απενεργοποιήσει τις εχθρικές άμυνες.

Ο Iskander συνεισφέρει στην στρατηγική της Μόσχας, που ακολουθεί τη λεγόμενη Φαβιανή στρατηγική, η οποία αποφεύγει άμεσες, μεγάλες συγκρούσεις, και επικεντρώνεται σε παρατεταμένες επιθέσεις με στόχο την εξουθένωση του εχθρού. Οι ρωσικές δυνάμεις χρησιμοποιούν πυραύλους και drones για να πλήξουν τις εχθρικές άμυνες και να διαταράξουν την παραγωγή αμυντικού υλικού.

Ο ιστορικός Γιούρι Κνούτοφ σημειώνει ότι η Ουκρανία, αν και προμηθεύεται συνεχώς δυτικό στρατιωτικό εξοπλισμό, αντιμετωπίζει προκλήσεις στη στρατηγική της για μια γρήγορη νίκη, με αποτέλεσμα να επικεντρώνεται σε έναν πόλεμο φθοράς. Η Ρωσία δεν προγραμματίζει μείωση της έντασης των επιθέσεών της, καθώς το στρατηγικό της σχέδιο απαιτεί την κατανόηση από τον αντίπαλο ότι η αποδυνάμωση της Ρωσίας δεν μπορεί να επιτευχθεί απλά με αύξηση των όπλων.

Πηγή περιεχομένου: in.gr

Loading

Play