Αναλύσεις δείχνουν ότι το ΑΕΠ δεν μετρά την πραγματική ευημερία, προωθώντας τη συζήτηση για νέους δείκτες βιώσιμης ανάπτυξης. Εδώ και περίπου 70 χρόνια, το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) αποτελεί τον θεμέλιο λίθο των αναπτυξιακών πολιτικών σε παγκόσμιο επίπεδο. *Αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως δείκτης ευημερίας,* καθώς η αύξηση της παραγωγής και της κατανάλωσης αποτέλεσε τον κύριο στόχο για την ανασυγκρότηση των οικονομιών μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο, σήμερα η εξάντληση των φυσικών πόρων, οι κοινωνικές ανισότητες και η πτώση της συνοχής περιορίζουν τις προοπτικές βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου.
Οι οικονομολόγοι από το University College του Λονδίνου, μαζί με ερευνητές από τα πανεπιστήμια του Λάιντεν και της Βαρκελώνης, υποστηρίζουν στο περιοδικό Nature ότι *το ΑΕΠ πρέπει να αντικατασταθεί από νέους δείκτες,* οι οποίοι θα εξετάσουν τις οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές παραμέτρους της ευημερίας. Το άρθρο αναφέρει ότι η διεθνής κοινότητα έχει ήδη δεσμευτεί μέσω των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης (SDG) να υιοθετήσει νέους δείκτες μέχρι το 2030.
Στο πρόγραμμα «Πέρα από το ΑΕΠ», το οποίο λανσαρίστηκε φέτος από τον γγ του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, αναγνωρίζεται η ανάγκη καθορισμού νέων δεικτών που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες βιώσιμης ανάπτυξης. Παρά τις εναλλακτικές προσεγγίσεις που έχουν αρχίσει να υιοθετούν χώρες όπως η Νέα Ζηλανδία και η Ισπανία, η διεθνής πρόοδος παραμένει αργή. *Πολλές προτάσεις που έχουν κατατεθεί,* όπως δείχνει η μελέτη, αποκαλύπτουν ότι η ευημερία των ανθρώπων εξαρτάται άμεσα από την υγεία των οικοσυστημάτων.
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) υπολογίζει ότι οι επιδοτήσεις ορυκτών καυσίμων ανήλθαν στα 7 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2022, αναδεικνύοντας τις πιέσεις που ασκούν ομάδες που επωφελούνται από το υπάρχον μοντέλο ανάπτυξης. Οι συντάκτες του άρθρου τονίζουν ότι *για να ξεπεραστεί ο εθισμός της διεθνούς κοινότητας στο ΑΕΠ,* απαιτείται συλλογική προσπάθεια και συμμετοχή πολιτών με κοινό στόχο τη βιωσιμότητα.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
