Διερεύνηση των συνθηκών που βιώνουν οι γυναίκες κρατούμενες στη Βενεζουέλα και η αντίκτυπος του σωφρονιστικού συστήματος. Αποχαιρετώντας τη Βενεζουέλα το 2009 και επιστρέφοντας το 2017, η φωτογράφος Ana María Arévalo Gosen περιγράφει μια χώρα που έχει υποστεί δραματικές αλλαγές. «Νόμιζα ότι εισέρχομαι σε έναν εντελώς διαφορετικό κόσμο», αναφέρει στον Guardian, περιγράφοντας την εκτόξευση των τιμών, την απουσία ελπίδας για ένα καλύτερο μέλλον και την κατάρρευση των υποδομών ενός έθνους που κάποτε φάνταζε ως το πιο ελπιδοφόρο στη Λατινική Αμερική.
Το 2017, ξεκίνησα το έργο Días Eternos (Αιώνιες Μέρες), με γνώμονα την ανάγκη μου να διερευνήσω τη διαρκή κατάρρευση του σωφρονιστικού συστήματος στη χώρα μου. Το έργο αυτό αναδεικνύει τις ελλείψεις και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κρατούμενοι σε φυλακές και κέντρα κράτησης, όπως η υπερπληρότητα και η έλλειψη βασικών αγαθών. Σχεδόν τα δύο τρίτα του συνολικού πληθυσμού των φυλακών της Βενεζουέλας κρατούνται σε κέντρα, όπου οι συνθήκες είναι δύσκολες με ελλείψεις σε τρόφιμα, νερό και ιατρική περίθαλψη.
Η φωτογραφία που τραβήχτηκε το Δεκέμβριο του 2018 στη φυλακή Ana María Campos II στο Μαρακαΐμπο αποτυπώνει γυναίκες να προετοιμάζουν το δίχτυ για το βόλεϊ, μια από τις λίγες τους δραστηριότητες. Παρά τις παροχές που τους προσφέρονται, οι συνθήκες παραμένουν άθλιες, με συχνές ελλείψεις νερού και ηλεκτρικού ρεύματος.
Η καθημερινότητα για τις γυναίκες που κρατούνται εκεί είναι σκληρή. «Αισθάνονται ένοχες που κατάφεραν να ξεφύγουν από τις φρικτές συνθήκες των κέντρων κράτησης», σημειώνει η Arévalo. Οι γυναίκες δεν επιτρέπεται να έχουν επισκέπτες ή να κάνουν τηλεφωνήματα, και η φυλακή επιβάλλει στρατιωτικού τύπου τελετουργίες.
Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία, οι γυναίκες αποτελούν μόλις το 7,8% του συνολικού πληθυσμού των φυλακών, ωστόσο αντιμετωπίζουν από τις πιο σκληρές συνθήκες. «Οι περισσότερες φυλακισμένες γυναίκες είναι μητέρες, γεγονός που προσθέτει μια συναισθηματική επιβάρυνση στον αποχωρισμό από τα παιδιά τους», αναφέρεται στο άρθρο. Η ανεπάρκεια υποδομών στα κέντρα κράτησης οδηγεί σε οικογενειακούς χωρισμούς και αναπόφευκτα πλήττει την οικονομική και συναισθηματική στήριξη των παιδιών τους.
Το έργο της Arévalo έχει επεκταθεί σε χώρες όπως η Γουατεμάλα και το Ελ Σαλβαδόρ, όπου καταγράφει τις συνθήκες που επικρατούν για τις γυναίκες στις φυλακές. «Η δικαιοσύνη δεν έχει κατακερματιστεί μόνο στη Βενεζουέλα, έχει χαθεί σε ολόκληρη την περιοχή», καταλήγει η φωτογράφος.
*Η Ana María Arévalo Gosen είναι φωτογράφος από τη Βενεζουέλα με έδρα τη Μαδρίτη. Επικεντρώνεται στα δικαιώματα των γυναικών μέσω της οπτικής αφήγησης.*
Πηγή περιεχομένου: in.gr
