Ανακαλύψτε την αλήθεια για τον Αρχιεπίσκοπο Δαμασκηνό και την πολιτική του δράση κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Την Παρασκευή 20 Μαΐου 1949, πέντε λεπτά πριν από τις δύο το μεσημέρι, απεβίωσε από καρδιακή συγκοπή ο Αρχιεπίσκοπος Δαμασκηνός (κατά κόσμον Δημήτριος Παπανδρέου), μια σημαντική εκκλησιαστική προσωπικότητα της νεότερης Ελλάδας, η οποία διαδραμάτισε καίριο ρόλο και στον τομέα της πολιτικής. Η συμβολή του Δαμασκηνού στο ποιμαντικό έργο ήταν ανυπολόγιστη, ιδίως στην ανακούφιση των ανθρώπων που υπέφεραν από τη διάρκεια της Κατοχής. Γεννημένος στη Δορβιτσά Ναυπακτίας στις 3 Μαρτίου 1891, υπηρέτησε ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος (1941-1949) και αντιβασιλέας (1944-1946), ενώ ανέλαβε προσωρινά χρέη πρωθυπουργού το φθινόπωρο του 1945.
Η δράση του κατά την Κατοχή περιλάμβανε γενναίες πρωτοβουλίες για τη διάσωση πολλών Εβραίων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, ανταγωνιζόμενος τον λιμό που πλήττει τους Έλληνες. Στο πρωτοσέλιδο του φύλλου των Νέων, το οποίο δημοσιεύτηκε το Σάββατο 21 Μαΐου 1955, αναφερόταν λεπτομερώς στον κρίσιμο ρόλο που διαδραμάτισε τις τελευταίες ημέρες της γερμανικής κατοχής στην Αθήνα και τον Πειραιά, λίγο πριν από την αποχώρηση των ναζιστικών στρατευμάτων τον Οκτώβριο του 1944.
Το δημοσίευμα περιλάμβανε την μαρτυρία ενός στενού φίλου του Δαμασκηνού, του ιατρού Γ. Παγκάλου, καθηγητή της Υγειονομικής Σχολής Αθηνών. Σύμφωνα με τον καθηγητή, ο Δαμασκηνός διαπραγματεύτηκε με τον Χέλμουτ Φέλμυ, διοικητή των γερμανικών δυνάμεων στην Αθήνα, επιδιώκοντας να αποτρέψει πιθανές καταστροφές στην πόλη.
Η επικοινωνία τους αποτέλεσε σημείο καμπής για την προστασία της Αθήνας. Αν και οι συνθήκες ήταν δύσκολες, η επιμονή και η διπλωματική ικανότητα του Δαμασκηνού οδήγησαν σε σημαντικά αποτελέσματα, τα οποία αποδεικνύουν την ανθρωπιστική του στάση κατά την κρίσιμη περίοδο.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
