Αναμνήσεις και η επιρροή της Μελίνας Μερκούρη 22 χρόνια μετά τον θάνατό της. Ένας από τους μεγαλύτερους φόβους της Μελίνας Μερκούρη ήταν να μη την ξεχάσουν οι άνθρωποι. Η αγάπη της και η μνήμη που άφησε πίσω της είναι ζωντανές ακόμα και 22 χρόνια μετά τον θάνατό της. Σήμερα, 6 Μαρτίου 2016, συμπληρώνονται δύο δεκαετίες από τη στιγμή που η εμβληματική αυτή φιγούρα αποχώρησε από τον κόσμο μας. Η Μελίνα, με τη λαμπερή παρουσία της, υπηρέτησε τον πολιτισμό και την τέχνη και η μορφή της παραμένει χαραγμένη στη μνήμη των Ελλήνων και άλλων εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως. Παιδιά που γιορτάζουν σήμερα τα 22 τους χρόνια αναζητούν την κληρονομιά της μέσα από τις ταινίες και τα τραγούδια της, αποδεικνύοντας τη διαχρονικότητα της επιρροής της.
Είχα την τύχη να γνωρίσω τη Μελίνα προσωπικά, χάρη στη φιλία μου με τη Μανουέλλα Παυλίδου. Η αληθινή σχέση που ανέπτυξα μαζί της είχε σημαντική επίδραση στη ζωή μου, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια δύσκολων στιγμών. Η στήριξή της, καθώς και η επιρροή του Μάνου Χατζιδάκι, υπήρξαν καθοριστικές στην πορεία μου.
Δεν μπορώ να παραλείψω να αναφέρω τη στιγμή της κηδείας της μητέρας μου. Αν και ήμουν μόνος και πολύ δυστυχισμένος, η Μελίνα ήταν εκεί, μου προσέφερε παρηγοριά και υποστήριξη σε μια από τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου. Με την παρουσία και τη συμπαράστασή της, κατάφερε να αναδείξει τη σημασία της ανθρώπινης σύνδεσης και της αλληλεγγύης σε καιρούς πένθους.
*Απόσπασμα από κείμενο του Άρη Δαβαράκη για τη Μελίνα Μερκούρη. Δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑgazino (εφημερίδα Το Βήμα) την Κυριακή 6 Μαρτίου 2016, με αφορμή τη συμπλήρωση 22 ετών από το θάνατο της Μελίνας (6 Μαρτίου 1994).*
Πηγή περιεχομένου: in.gr
