Ανακαλύψτε πώς ο Χέρμπερτ Μπάκε, Υφυπουργός Τροφίμων και Γεωργίας, σχεδίασε επιστημονική λιμοκτονία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αφού το προσωπικό του Πανεπιστημίου του Γκέτιγκεν αντέτεινε τις απόψεις του για τη διδακτορική διατριβή του Χέρμπερτ Μπάκε το 1926, η οποία χαρακτηρίστηκε ως ένα μανιφέστο φυλετικού ιμπεριαλισμού, το σχέδιο του απερρίφθη χωρίς δεύτερη σκέψη. Στην ουσία, υποστήριζε την ιδέα μιας ανώτερης τάξης Γερμανών που θα επιβαλλόταν στον τοπικό πληθυσμό. Ωστόσο, το ναζιστικό κόμμα αντέτεινε διαφορετική άποψη, ανοίγοντας τον δρόμο για την εφαρμογή της επιστημονικής λιμοκτονίας.
Στις 27 Οκτωβρίου 1933, μετά την ανάληψη της εξουσίας από τους Ναζί, ο Μπάκε διορίστηκε Υφυπουργός στο Υπουργείο Τροφίμων και Γεωργίας και, λίγο αργότερα, έγινε μέλος των SS. Αναδείχθηκε σε σημαντικές θέσεις, όπως μέλος του Πρωσικού Κρατικού Συμβουλίου και εκπρόσωπος της γεωργίας στο Τετραετές Πλάνο του Χέρμαν Γκέρινγκ.
Η εισβολή του Ναζιστικού καθεστώτος στην Ελλάδα το 1941 σήμανε την έναρξη του Σχεδίου Πείνας, το οποίο ο Μπάκε προετοίμασε ως αρχιτέκτονας. Το σχέδιο αυτό προέβλεπε τη συντήρηση του γερμανικού στρατού από τα προϊόντα των κατακτημένων περιοχών, κυρίως στη Σοβιετική Ένωση.
Στη σύσκεψη της 2ας Μαΐου, οι αξιωματούχοι σχεδίασαν τη διαδικασία της κατοχής, με στόχο να μειωθεί δραματικά ο τοπικός πληθυσμός. Η ιδέα ότι δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι θα πεθάνουν από ασιτία θεωρήθηκε αναπόφευκτη και απαραίτητη για την επιτυχία του πολέμου.
Η στρατηγική αυτή δεν περιορίστηκε μόνο στην Ουκρανία, όπου η ιδέα της εκμετάλλευσης σιτηρών θα σήμαινε τον θάνατο των περιττών ανθρώπων. Αν και η επιστήμη της λιμοκτονίας καταγράφηκε ως σχεδιασμένη στρατηγική, οι θάνατοι που προκλήθηκαν μέσω αυτής εκτιμώνται σε περίπου 4,2 εκατομμύρια άμαχους και 3,3 εκατομμύρια σοβιετικούς αιχμαλώτους πολέμου. Η αδυναμία υλοποίησης του σχεδίου από τη γερμανική στρατιωτική μηχανή υποδηλώνει την αποτυχία του να επιτύχει τον σκοπό του, παρόλο που το σχέδιο αρχικά φάνηκε επιστημονικό.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
