Η Ελλάδα προβάλλει ως τουριστικός παράδεισος, αλλά οι ντόπιοι παραμένουν αποκλεισμένοι από τις διακοπές. Η Ελλάδα, με τα κρυστάλλινα νερά και τα ειδυλλιακά νησιά της, αποτελεί πόλο έλξης για εκατομμύρια ξένους επισκέπτες, ωστόσο για πολλούς Έλληνες, αυτός ο παράδεισος παραμένει μακριά από την προσιτή πραγματικότητα. Καθώς αναδεικνύεται από την Independent, φέτος οι αφίξεις αναμένονται να τετραπλασιάσουν τον πληθυσμό της χώρας των 10 εκατομμυρίων. Στο μεταξύ, οι ντόπιοι παρακολουθούν από μακριά, καθώς οι τιμές τους απομακρύνουν από τις διακοπές στην ίδια τους τη χώρα.
Η τουριστική βιομηχανία της Ελλάδας παράγει ετησίως πάνω από 21 δισεκατομμύρια ευρώ και αποτελεί θεμέλιο της οικονομίας. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποκαλύπτει μια σφοδρή αντίφαση: σχεδόν οι μισοί Έλληνες (46%) δηλώνουν ότι δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά ούτε μια εβδομάδα διακοπών. Αυτό το φαινόμενο, γνωστό ως «φτώχεια διακοπών», κατατάσσει την Ελλάδα στη δεύτερη θέση στην Ευρώπη όσον αφορά την έλλειψη διακοπών. Ενώ η χώρα προβάλλει τον εαυτό της ως κορυφαίο παγκόσμιο προορισμό, πολλοί πολίτες της αναγκάζονται να περιοριστούν σε ημερήσιες εκδρομές ή οικονομικές εναλλακτικές.
Το πρόβλημα αυτό δεν είναι μοναδικό στην Ελλάδα. Σε όλη την ΕΕ, το 27% των ανθρώπων άνω των 16 ετών—περίπου 42 εκατομμύρια πολίτες—δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά μια εβδομάδα διακοπών το 2023. Ωστόσο, οι διαφορές είναι εντυπωσιακές: μόνο το 11.6% στη Σουηδία και το 8.9% στο Λουξεμβούργο αναφέρουν το ίδιο, σε αντίθεση με το 58.6% στη Ρουμανία.
Στην Ελλάδα, το υψηλό κόστος μεταφορών επιδεινώνει την κατάσταση. Μια οικογένεια τριών ατόμων με αυτοκίνητο πληρώνει σχεδόν 500 ευρώ για ένα ταξίδι από τον Πειραιά στη Σύρο. Η τιμή αυτή είναι παρόμοια για την Χίο, με ένα επίπονο ταξίδι 10 ωρών. Αντίθετα, μια οικογένεια που ταξιδεύει από τη Βαρκελώνη στην Ίμπιζα δαπανά περίπου 155 ευρώ—μια κραυγαλέα διαφορά που πλήττει τον εσωτερικό τουρισμό στην Ελλάδα.
Οι συνέπειες της φτώχειας διακοπών είναι πιο σοβαρές από ό,τι πιστεύουν οι επικριτές. Η έλλειψη ανάπαυσης τροφοδοτεί το άγχος, την κούραση και τη χαμηλή παραγωγικότητα, ενισχύοντας την αίσθηση αδικίας. Τα συνδικάτα σε όλη την Ευρώπη ζητούν δικαιότερους μισθούς και ισχυρότερες εργασιακές προστασίες, ενώ στην Ελλάδα η συζήτηση περιστρέφεται γύρω από επιδοτήσεις για εισιτήρια πλοίων, κοινωνικά πακέτα διακοπών και στοχευμένη στήριξη για οικογένειες χαμηλού εισοδήματος.
Μέχρι στιγμής, πάντως, η ειρωνεία παραμένει: η χώρα που ανθεί από τον τουρισμό συχνά στερεί από τους πολίτες της την εμπειρία που προσφέρει στον υπόλοιπο κόσμο.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
