Ανάλυση της αποτυχίας του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη να ελέγξει τις κοινωνικές αντιδράσεις στην Ελλάδα. Δεν είναι σαφές αν οι συμβουλές των συνεργατών του ήταν λανθασμένες ή αν ο ίδιος αδυνατεί να κατανοήσει τις διαθέσεις της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν υπολόγισε σωστά τις προθέσεις των εκλογικών του ψηφοφόρων, ακόμη και αυτών του κόμματός του, όταν ανέλαβε την πρωτοβουλία να προτείνει τροπολογία που απαγορεύει τις δημόσιες συναθροίσεις μπροστά από τη Βουλή. Αυτό μαρτυρά τη λανθασμένη αντίληψη του πρωθυπουργού, ο οποίος φαίνεται να ταυτίζει την ελληνική κοινωνία με μια μειοψηφία που εκφράζεται μέσα από ακραία διαδικτυακά σχόλια.
Επιπλέον, φαίνεται ότι δεν αναγνώρισε το γεγονός ότι καμία σοβαρή πρόταση για περιορισμό των διαδηλώσεων δεν έχει υποβληθεί εδώ και χρόνια. Οι δημοσκοπήσεις μετά την ανακοίνωση της τροπολογίας κατέγραψαν την έντονη αντίθεση της κοινωνίας προς το μέτρο αυτό, κάτι που ο πρωθυπουργός αγνόησε. Μάλιστα, ακόμη και μέσα που υποστηρίζουν την κυβέρνηση απέφυγαν να ταυτιστούν με αυτή την προοπτική.
Η πολιτική του απομόνωσης, επιπλέον, ενισχύεται από την αντίθεση της αντιπολίτευσης, η οποία υποστήριξε πειστικά την αντισυνταγματικότητα της ρύθμισης και την αποδοκιμασία της από τον δημόσιο τομέα. Σε μια εποχή που η Νέα Δημοκρατία αντιμετωπίζει στασιμότητα στις δημοσκοπήσεις, ο Μητσοτάκης πιθανώς δεν μπορεί να ελπίζει σε μια θετική πολιτική ανατροπή. Στην πραγματικότητα, ο πολιτικός του κύκλος φαίνεται να πλησιάζει στο τέλος του, με κορυφαία στελέχη να απομακρύνονται από τη στήριξή του.
Η συνεχής στροφή προς ολοένα και πιο αυταρχικές πρακτικές διακυβέρνησης δεν προοιωνίζει τίποτα καλό για το μέλλον του Κυριάκου Μητσοτάκη, ενδέχεται δε να φέρει επικίνδυνες κοινωνικές αναταραχές που θα μπορούσαν να επιταχύνουν την πτώση του.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
