Η Ισπανία προχωρά στη μείωση του εργάσιμου χρόνου στις 37,5 ώρες, ενώ η Ελλάδα παραμένει στάσιμη με τις 40. Την ώρα που η Ισπανία αναλαμβάνει μία από τις πιο φιλόδοξες κοινοβουλευτικές πρωτοβουλίες στην Ευρώπη, με στόχο τη μείωση του νόμιμου εργάσιμου χρόνου στις 37,5 ώρες την εβδομάδα, ο σχετικός διάλογος στην Ελλάδα περιορίζεται σε πολιτικές αντιπαραθέσεις. Η νομοθετική πρόταση της Ισπανίδας υπουργού Εργασίας Γιολάντα Ντίαθ έχει προκαλέσει σημαντικές αντιδράσεις, καθώς αν εγκριθεί, θα τοποθετήσει την Ισπανία στη δεύτερη θέση στην ΕΕ όσον αφορά τον αυστηρότερο θεσμικό περιορισμό στον εργάσιμο χρόνο, πίσω μόνο από τη Γαλλία με τις 35 ώρες.
Στην Ελλάδα, η θεσμική πρόβλεψη παραμένει στις 40 ώρες εβδομαδιαίως, ευθυγραμμισμένη με το κυρίαρχο ευρωπαϊκό πρότυπο. Πιο συγκεκριμένα, η χώρα είναι σύμφωνη με τις περισσότερες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και τα κράτη του Βορρά. Ωστόσο, υπάρχουν ευρωπαϊκές πειραματικές πρωτοβουλίες, όπως η τετραήμερη εργασία στο Βέλγιο και προγράμματα εθελοντικής μείωσης ωρών στη Σουηδία.
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat για το 2024, ο μέσος όρος των πραγματικών ωρών εργασίας στην Ελλάδα για τους μισθωτούς πλήρους απασχόλησης ανέρχεται σε 39,4 ώρες την εβδομάδα, γεγονός που υπερβαίνει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο των 37,8 ωρών και την Ισπανία με 36,3 ώρες. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι εργαζόμενοι μερικής απασχόλησης στην Ελλάδα εργάζονται κατά μέσο όρο μόλις 18,2 ώρες την εβδομάδα, κάτι που δείχνει ότι η ευελιξία μπορεί να οδηγήσει σε υποαπασχόληση.
Η παραγωγικότητα στην Ελλάδα παραμένει χαμηλή, με μεγάλο ποσοστό εργαζομένων να απασχολούνται σε τομείς έντασης εργασίας όπως ο τουρισμός και η εστίαση. Παρά την κρισιμότητα της συζήτησης για την ποιοτική αναδιάρθρωση του εργάσιμου χρόνου, οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να εργάζονται υπερβολικά χωρίς να αμείβονται αναλόγως. Αντίθετα, η κυβέρνηση κινείται προς την κατεύθυνση της αύξησης της απασχόλησης και της επιμήκυνσης των ωρών εργασίας.
Στην Ευρώπη, οι χώρες διαφοροποιούνται στο θέμα αυτό, με τη Γαλλία να εφαρμόζει την 35ωρη εβδομάδα από το 2000 με αρκετή ευελιξία, ενώ η Γερμανία και η Ολλανδία έχουν ανώτατο όριο 48 ωρών, με τον μέσο όρο να είναι κάτω από 35. Η Ισπανία το 2025 εισάγει μια τολμηρή πρόταση που συνοδεύεται από έντονες πολιτικές αντιδράσεις. Η περιοριστική βοήθεια σε μικρές επιχειρήσεις έχει προκαλέσει διαφωνίες από τους εργοδότες, που θεωρούν ότι μια οριζόντια μείωση ωρών χωρίς αντίστοιχες ελαφρύνσεις είναι αναποτελεσματική.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
