Ανακαλύψτε πώς ο εγκέφαλος αξιολογεί τη γεύση και την υγιεινότητα του φαγητού σε λιγότερο από 200 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Για αρκετές δεκαετίες, οι επιστήμονες πίστευαν ότι η διαδικασία αξιολόγησης του φαγητού από τον εγκέφαλο γινόταν με σειριακό τρόπο: πρώτα οι άμεσες αισθήσεις, όπως η γεύση, και στη συνέχεια οι πιο αφηρημένες έννοιες, όπως η θρεπτική αξία. Ωστόσο, μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό *Appetite* από την ομάδα της Violet Chae στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης, αμφισβητεί αυτή την αντίληψη. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η πληροφορία σχετικά με την υγιεινότητα ενός φαγητού φτάνει στον εγκέφαλο σε λιγότερο από 200 χιλιοστά του δευτερολέπτου, δηλαδή σχεδόν ταυτόχρονα με την αρχική αξιολόγηση της γεύσης.
Η έρευνα αποκαλύπτει ότι ο εγκέφαλος επεξεργάζεται πολλές πληροφορίες ταυτόχρονα. Συγκεκριμένα, οι πληροφορίες σχετικά με τα θρεπτικά συστατικά, τις θερμίδες, το επίπεδο επεξεργασίας, τις συναισθηματικές αντιδράσεις και την εξοικείωση με το φαγητό εμφανίζονται σε λιγότερο από 250 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Σε αντίθεση, η ατομική αξιολόγηση της γεύσης και της επιθυμίας έρχεται σε μεταγενέστερη φάση, συνήθως από 650 χιλιοστά του δευτερολέπτου και έπειτα.
Αυτό σημαίνει ότι η αρχική αξιολόγηση σχετίζεται με την αναγνώριση διαφορών ανάμεσα στα τρόφιμα, ενώ η δεύτερη φάση επιτρέπει στον εγκέφαλο να εξετάσει προσεκτικά τα χαρακτηριστικά προτού πάρουμε μια συνειδητή απόφαση.
Η μελέτη εντοπίζει δύο κύριες διαστάσεις στην αξιολόγηση των τροφίμων: πρώτον, την ελκυστικότητα του φαγητού, η οποία σχετίζεται με τη γεύση, τα θετικά συναισθήματα και την εξοικείωση, και δεύτερον, το επίπεδο επεξεργασίας του φαγητού, όπου τα τρόφιμα με υψηλή βαθμολογία συχνά περιέχουν πολλές θερμίδες.
Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι ο εγκέφαλος δεν απαιτεί επιπλέον χρόνο για να κατανοήσει τη θρεπτική αξία ενός τροφίμου. Τελικά, οι επιλογές μας εξαρτώνται από το πόση σημασία αποδίδουμε στη θρεπτική αξία σε σύγκριση με άλλες παραμέτρους, όπως η γεύση και η εξοικείωση.
Σε απλά λόγια, δεν χρειάζεται να σκεφτούμε πολύ πριν φάμε για να γνωρίζουμε τι είναι καλό για εμάς. Η πρόκληση έγκειται στην ισορροπία που δίνουμε σε κάθε παράμετρο, προκειμένου να κάνουμε επιλογές που συνδυάζουν τη γεύση με την υγεία.
Επιπλέον, λέγεται ότι η όμορφη εμφάνιση του φαγητού μπορεί να ενισχύσει την επιθυμία μας για αυτό. Η εμφάνιση ενός πιάτου σίγουρα κεντρίζει την προσοχή μας, ωστόσο δεν είναι αυτή που μας χορταίνει. Καθώς τρώμε, ο εγκέφαλος παρακολουθεί την αίσθηση της πείνας, ταυτόχρονα αξιολογώντας την ποιότητα και την αξία των τροφίμων, ενώ αποφασίζει αν θα συνεχίσουμε να τρώμε.
Η αίσθηση του κορεσμού προέρχεται από το στομάχι, το οποίο στέλνει σήματα στο μυαλό όταν έχει λάβει την αναγκαία τροφή.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
