Η μελέτη αναλύει τον ρόλο της αισιοδοξίας και της απαισιοδοξίας στη ζωή μας και την επίδρασή τους στις κοινωνικές σχέσεις. Όταν οι άνθρωποι σκέφτονται το μέλλον, οι αισιόδοξοι συντονίζονται εγκεφαλικά, ενώ οι απαισιόδοξοι ακολουθούν το δικό τους, μοναδικό μονοπάτι. Αυτό προκύπτει από πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο *Proceedings of the National Academy of Sciences* των ΗΠΑ, επιβεβαιώνοντας τη γνωστή ρήση από τον 19ο αιώνα: «Όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες μοιάζουν μεταξύ τους, κάθε δυστυχισμένη οικογένεια είναι δυστυχισμένη με τον δικό της τρόπο» (span id=key001).
Η μελέτη αποκάλυψε ότι οι αισιόδοξοι εμφανίζουν παρόμοια πρότυπα εγκεφαλικής δραστηριότητας στον προμετωπιαίο φλοιό, μια περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με τη σκέψη για το μέλλον. Αντίθετα, οι απαισιόδοξοι δείχνουν μεγάλη ποικιλία, ακόμα και μεταξύ τους. Ο επικεφαλής της μελέτης, ψυχολόγος Κουνιάκι Γιαναγκισάβα από το Πανεπιστήμιο Kobe της Ιαπωνίας, ήθελε να ερευνήσει αν η κοινωνική επιτυχία των αισιόδοξων σχετίζεται με έναν κοινό νευρολογικό μηχανισμό (span id=key002).
Στη διάρκεια της μελέτης, οι συμμετέχοντες υποβλήθηκαν σε λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI) ενώ φαντάζονταν διάφορα μελλοντικά γεγονότα που τους αφορούσαν. Τα αποτελέσματα ήταν σαφή: μόνο οι αισιόδοξοι παρουσίασαν κοινά μοτίβα ενεργοποίησης στον εγκέφαλο. Η κοινωνική νευροεπιστήμονας Ελίσα Μπαέκ υπογραμμίζει ότι οι επιτυχημένες καταστάσεις, όπως η αισιοδοξία, σχηματίζουν κοινά μοτίβα στον εγκέφαλο, σε αντίθεση με τις λιγότερο επιτυχημένες που είναι πιο διάσπαρτες.
Η σύγκλιση των αισιόδοξων εγκεφάλων φαίνεται να σχετίζεται με τις πολιτισμικές αξίες που καθοδηγούν τη σκέψη προς κοινωνικά αποδεκτούς στόχους, όπως η αισιοδοξία. Ωστόσο, η ερευνήτρια Άλια Ντέβιτ από το Πανεπιστήμιο Waikato επισημαίνει ότι η υπερβολική αισιοδοξία μπορεί να οδηγήσει σε κακή προετοιμασία για το μέλλον.
Στο συμπέρασμα της μελέτης, δεν προτείνεται ότι η αισιοδοξία είναι ο μόνος δρόμος προς την ευτυχία ή τη σύνδεση, αλλά επισημαίνεται η σημασία της κοινής αντίληψης του μέλλοντος στη δημιουργία κοινωνικών δεσμών. Ίσως το σημαντικό είναι να μπορούμε να μοιραζόμαστε μια κοινή γλώσσα ελπίδας και να κατανοούμε τους διαφορετικούς τρόπους που οι άνθρωποι βλέπουν το μέλλον.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
