Αναφορά στον Γεώργιο Τερτσέτη, κεντρική μορφή της ελληνικής ιστορίας και δικαιοσύνης κατά την Επανάσταση. Ο καθηγητής και ακαδημαϊκός κ. Νίκος Βέης μίλησε χθες το απόγευμα στο θέατρο Κυβέλης για τον σημαντικό λογογράφο και ιστορικό της Επανάστασης, Γεώργιο Τερτσέτη. Με την διακεκριμένη ρητορική του, ο ομιλητής παρέθεσε μια θαυμαστή εικόνα του Τερτσέτη, που ενσωματώνεται οργανικά στο πλαίσιο του εθνικού κινήματος του ’21 και της μεταεπαναστατικής κοινωνίας. Ο Τερτσέτης, ο οποίος κατάγεται από οικογένεια με γαλλικές ρίζες, γεννήθηκε το 1800 στη Ζάκυνθο, αρκετούς μήνες μετά τον Σολωμό, με τον οποίο τον συνέδεε στενή φιλία. Από μικρός γνώρισε τον Κολοκοτρώνη στη Ζάκυνθο και ήταν συμμαθητής με τους γιους του.
Το 1816, ταξίδεψε στην Ιταλία για σπουδές και επέστρεψε το 1820, γίνεται αμέσως μέλος των Φιλικών και πολέμησε μόλις ξεκίνησε η επανάσταση. Σε αντίθεση με άλλους λογοτέχνες που πολέμησαν μόνο με λόγια, ο Τερτσέτης και ο Ζαλοκώστας συμμετείχαν ενεργά στη μάχη. Μετά από τραυματισμούς και ασθένειες, επιστρέφει στη Ζάκυνθο το 1822, όπου συνέβαλε στη γνωριμία του Σολωμού με τον Τρικούπη, επηρεάζοντας την κατεύθυνση της ποιητικής του. Αργότερα, αναλαμβάνει διδακτικά και δικαστικά καθήκοντα, δείχνοντας αταλάντευτη ηθική στάση κατά τη διάρκεια της δίκης του Κολοκοτρώνη, όπου αρνήθηκε να υπογράψει την καταδίκη του.
Κατά την δίκη, ο Τερτσέτης υπερασπίστηκε την ιδέα της δικαιοσύνης, αντιστεκόμενος στις πιέσεις και απειλές της Αντιβασιλείας. Οι δίκες που ακολούθησαν του προσέφεραν τη δυνατότητα να αναδείξει το ήθος του και την ακεραιότητά του, με αποτέλεσμα να αθωωθεί τελικά μαζί με τον Πολυζωίδη.
Ο Γεώργιος Τερτσέτης παραμένει μια εμβληματική μορφή για τον ελληνισμό, καθώς η συμβολή του στη διάσωση των απομνημονευμάτων των αγωνιστών του ’21 θεωρείται ανεκτίμητη. Η συμβουλή του προς τον Κολοκοτρώνη να καταγράψει τις αναμνήσεις του αποδεικνύει τη σημαντικότητα της προσωπικής ιστορίας στην εθνική μνήμη.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
