Αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του Γιάννη Ντεγιάννη, δικαστικού που υπηρέτησε τη δικαιοσύνη και τη λογοτεχνία. Στις 27 Μαΐου 2006, ο Γιάννης Ντεγιάννης, ένας από τους πιο αξιοσέβαστους δικαστικούς λειτουργούς της Ελλάδας, έφυγε από τη ζωή, αφήνοντας πίσω του ένα πλούσιο κληροδότημα στην ελληνική δικαιοσύνη και λογοτεχνία. Γεννημένος στους Στρόπωνες Ευβοίας το 1914, υπηρέτησε στο Δικαστικό Σώμα από το 1949 έως το 1981, όταν αφυπηρέτησε με το βαθμό του αρεοπαγίτη. Η πολύτιμη συνεισφορά του στην απονομή δικαιοσύνης, ειδικότερα στην ιστορική δίκη των πρωταιτίων του απριλιανού πραξικοπήματος, υπήρξε καθοριστική για την αποκατάσταση της αλήθειας και της δικαιοσύνης στην Ελλάδα.
Ο Ντεγιάννης, ο οποίος υπηρέτησε ως πρόεδρος του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, διακρίθηκε για τη χωρίς φόβο και πάθος αξιολόγηση των αποδεικτικών στοιχείων, την ορθή εφαρμογή του νόμου, και την άψογη τήρηση των διαδικασιών, γεγονότα που ενίσχυσαν την αξιοπιστία της δικαιοσύνης και αποκατέστησαν τις σχέσεις μεταξύ του λαού και των δικαστών. Μετά την αποχώρησή του από τη δικαστική υπηρεσία, εκλέχθηκε βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ το 1981 και το 1985.
Ως συγγραφέας, ο Ντεγιάννης άφησε πίσω του ένα πλούσιο έργο που περιλαμβάνει ποιητικές συλλογές και πεζογραφήματα, με χαρακτηριστικό το βιβλίο Η Δίκη που εκδόθηκε το 1990. Το ενδιαφέρον του για τη λογοτεχνία εκφράζεται μέσω της προσωπικής του δημιουργίας και της φιλοσοφίας του, όπως φάνηκε σε μια συνέντευξή του με τον δημοσιογράφο Γιώργο Λιάνη, στην οποία αναφέρθηκε για τη σχέση του με την ποίηση και το δικαστικό λειτούργημα.
Ειδικότερα, ο Ντεγιάννης δήλωσε πως η δικαστική απόφαση είναι ένα δίδαγμα που αναδεικνύει την ανάγκη να ζητά κανείς το σημαντικό και να το εκφράζει με απλότητα. Η εκτίμηση και η ευθύνη που ένιωθε για τον ρόλο του ως δικαστής αποτυπώνονται στις σκέψεις του για τη ζωή και το έργο του, δημιουργώντας έναν πλούσιο διάλογο γύρω από τη δικαιοσύνη και τη λογοτεχνία.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
