Αναλύουμε την τάση της τηλεόρασης να εστιάζει σε πλούσιους χαρακτήρες και τη σύνθετη δυναμική τους. Γράφοντας στο AV Club την περασμένη εβδομάδα, η Saloni Gajjar επισήμανε ότι η τηλεόραση φαίνεται ανίκανη να αφηγηθεί ιστορίες που αφορούν οτιδήποτε άλλο εκτός από τους κακομαθημένους πλούσιους. Παρά την ορθότητα αυτής της παρατήρησης, η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη. Η πρόσφατη πλημμυρίδα πλούτου που απεικονίζεται σε πολλές σειρές έχει προκαλέσει ανησυχία, καθώς οι ήρωες και οι αντιήρωες συχνά κατατάσσονται στην ίδια κατηγορία. Το πρόβλημα δεν περιορίζεται στους πλούσιους αντιήρωες, αλλά στην εικόνα του πλούτου γενικά.
Αν παρακολουθείτε αρκετή τηλεόραση, ίσως έχετε παρατηρήσει μια αυξανόμενη τάση επιδεικτικής πολυτέλειας. Η αρχιτεκτονική και η μόδα που παρουσιάζονται στις σειρές συχνά αποσπούν την προσοχή του θεατή από την πλοκή. Η καλή ζωή που απολαμβάνουν οι χαρακτήρες, όπως η Carrie Bradshaw στο And Just Like That, μας αφήνει με την απορία πώς προκύπτουν τα χρήματα για τα ακριβά τους αποκτήματα.
Η τάση να απεικονίζεται ο πλούτος χωρίς κριτική διάσταση μπορεί να αλλοιώνει την εντύπωση που αποκομίζουν οι θεατές για την πραγματικότητα. Όταν οι παραγωγοί επιδιώκουν απλώς να εντυπωσιάσουν, χάνεται η δυνατότητα να ασκηθεί μια ουσιαστική κριτική στα κοινωνικά ζητήματα που προκύπτουν. Στο Mountainhead, για παράδειγμα, οι χαρακτήρες, αν και είναι δισεκατομμυριούχοι, εγκλωβίζονται σε έναν κόσμο που δεν μπορεί να συνυπάρξει με την πραγματική ζωή των περισσότερων ανθρώπων.
Εν κατακλείδι, η στροφή της τηλεόρασης προς την επιφανειακή πολυτέλεια χωρίς νόημα μπορεί να απομακρύνει τους θεατές από τις πραγματικές προκλήσεις της καθημερινότητας. Είναι η έλλειψη αυθεντικής σύνδεσης με το κοινό που καθιστά αυτή την απεικόνιση μη ρεαλιστική και ανιαρή. Πώς μπορεί να προκαλέσει φθόνο η ζωή των χαρακτήρων όταν δεν αντικατοπτρίζει τη δική μας πραγματικότητα;
Πηγή περιεχομένου: in.gr
