Ανακαλύψτε πώς η ταινία Hamnet αποτυπώνει τη ζωή και την απώλεια μέσω του έργου του Σαίξπηρ. Πώς μπορεί κανείς να αφηγηθεί μια ζωή που, ιστορικά, έχει σχεδόν παραγνωριστεί; Η νέα ταινία Hamnet, εμπνευσμένη από το μυθιστόρημα της Μάγκι Ο’Φάρελ, προσπαθεί να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα μέσα από εικόνες που προβάλλουν το πένθος, τη φύση και τη μνήμη. Η ταινία θεωρείται φαβορί για τα Όσκαρ από την πρώτη της παρουσίαση σε φεστιβάλ, εστιάζοντας όχι στη βιογραφία του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, αλλά σε αυτό που χάθηκε: τον γιο του, Χάμνετ, που πέθανε σε νεαρή ηλικία, καθώς και τη γυναίκα που η Ιστορία παραγκώνισε.
Η γυναίκα αυτή, που συχνά αποκαλείται Άνν, ονομάζεται στην ταινία Άγκνες — ένα όνομα που αντλεί από τη διαθήκη του πατέρα της. Η Ο’Φάρελ επιλέγει το συγκεκριμένο όνομα όχι ως ιστορική ανατροπή, αλλά ως μια ενέργεια επαναφοράς, προσφέροντας στη γυναικεία φωνή τη θέση που της ανήκει σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από ανδρικές αφηγήσεις. Η Τζέσι Μπάκλεϊ ερμηνεύει την Άγκνες με σχεδόν μυθικά χαρακτηριστικά: ως βοτανολόγο, φύλακα των μυστικών της γης, και γυναίκα που αντιλαμβάνεται το μέλλον στα σημάδια των φυτών.
Τα ιστορικά στοιχεία για τη ζωή του Σαίξπηρ είναι περιορισμένα: ο γάμος του το 1582, η γέννηση των τριών παιδιών του και ο θάνατος του Χάμνετ το 1596 — γεγονότα που συνθέτουν το παζλ της ζωής του, αφήνοντας πίσω μια σιωπή γύρω από τη γυναίκα του.
Η ταινία αναδεικνύει την Άγκνες ως κλειδί στην κατανόηση του έργου του Σαίξπηρ, συνδέοντας την παρουσία της με τα μαντικά στοιχεία που ενυπάρχουν στους χαρακτήρες του, χωρίς να τη δίνει ως μούσα ή θύμα. Αντίθετα, την απεικονίζει ως ισότιμη δύναμη, με δικές της επιθυμίες και ανάγκες.
Στη συνέχεια, η ταινία μας μεταφέρει στο Λονδίνο, όπου η Άγκνες παρακολουθεί τον Άμλετ και βλέπει το γιο της στη σκηνή. Η στιγμή αυτή αποτυπώνει τη θλίψη και τη σύνδεση που έχει η Άγκνες με τον Χάμνετ, καθώς η σκηνοθεσία δημιουργεί μια ισχυρή συναισθηματική δυναμική που καθορίζει την πορεία της αφήγησης. Οι ιστορικοί επισημαίνουν ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις που να συσχετίζουν άμεσα τον θάνατο του Χάμνετ με τη συγγραφή του Άμλετ, όμως η ταινία αναδεικνύει συγκρούσεις που η Ιστορία δεν έχει τολμήσει να ερευνήσει.
Ο χαρακτήρας της Άγκνες γίνεται επίσης καθρέφτης της εποχής της, και παρόλο που η Ο’Φάρελ την παρουσιάζει ως μορφωμένη, οι ιστορικές αποδείξεις υποδηλώνουν ότι η πραγματική Άνν ίσως να μην γνώριζε ανάγνωση, αντικατοπτρίζοντας τις κοινωνικές προκλήσεις της εποχής.
Η ταινία αντλεί δύναμη από το άγνωστο και αποτυπώνει τη γυναικεία παρουσία πίσω από τον πιο γνωστό συγγραφέα του κόσμου, ίσως για λίγο, ίσως για πάντα. Η Μάγκι Ο’Φάρελ συνοψίζει όλη την ιστορία με δύο απλές λέξεις: Ποιος ξέρει;
Βίντεο:
Πηγή περιεχομένου: in.gr
