Η δίκη των έξι καθόρισε την πολιτική σκηνή στην Ελλάδα μετά την Μικρασιατική καταστροφή, εν μέσω κοινωνικών αναταραχών. Στις 31 Οκτωβρίου 1922, κάτω από τη βαριά σκιά της Μικρασιατικής Καταστροφής και με τον Νικόλαο Πλαστήρα να έχει αναλάβει την εξουσία στην Ελλάδα, αρχίζει η δίκη των έξι. Η δίκη αυτή αναγνωρίζεται ως μία από τις πιο σημαίνουσες πολιτικές δίκες στην ελληνική ιστορία. Η συνειδητοποίηση του μεγέθους της καταστροφής, οι εξαθλιωμένοι πρόσφυγες, και η άμεση ανάγκη για στρατηγική ανασυγκρότηση κινητοποίησαν τους στρατιωτικούς αρχηγούς στην επανάσταση εναντίον του Κωνσταντινικού καθεστώτος. Τα συρρέοντα πλήθη και η κοινωνική αναταραχή ώθησαν τους επαναστάτες να απαιτήσουν την παραίτηση του βασιλιά Κωνσταντίνου, την άμεση διάλυση της Εθνοσυνέλευσης, και την τιμωρία των υπευθύνων της τραγωδίας.
Στις 14 Σεπτεμβρίου, καθώς οι επαναστατικές δυνάμεις κατευθύνονταν προς την Αθήνα, ο βασιλιάς Κωνσταντίνος υπέβαλε παραίτηση και ξαναπήρε το δρόμο της εξορίας. Η Επαναστατική κυβέρνηση άρχισε άμεσα τη σύλληψη πολιτικών και στρατιωτικών, κατηγορούμενων για την Μικρασιατική Καταστροφή, όπως οι Δ. Γούναρης και Ν. Στράτος, οι οποίοι δικάστηκαν από Έκτακτο Στρατοδικείο. Η δίκη άρχισε στις 31 Οκτωβρίου, με την εκτέλεση των έξι κατηγορουμένων να γράφει τον τραγικό επίλογο της ιστορίας αυτής.
Η δίκη, που διεξήχθη στην αίθουσα της Βουλής, προσέφερε έναν θεαματικό και αγωνιώδη απολογισμό των γεγονότων. Ο πρόεδρος του Στρατοδικείου αναγνώρισε την ενοχή των κατηγορουμένων και διέταξε τις ποινές τους, με τη θανάτωσή τους να προκαλεί μεγάλες πολιτικές αντιδράσεις και αμφισβητήσεις στην κοινωνία. Το περιστατικό αυτό παραμένει ένα από τα πιο επίμαχα κεφάλαια στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, εν μέσω ενός διχασμένου έθνους που ζητούσε εκδίκηση.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
