Ανασκόπηση της δίκης για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και οι ευθύνες της Χούντας το 1975. Πενήντα χρόνια από τις 16 Οκτωβρίου 1975, όταν οι υπεύθυνοι για τα τραγικά γεγονότα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου κάθισαν στο εδώλιο της δικαιοσύνης, η ιστορία αναδεικνύει τη σημασία εκείνης της ημέρας. Οι αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις του καθεστώτος κατέστειλαν διά της βίας την εξέγερση, που είχε γενικευθεί σε άλλες πόλεις. Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, κατά τη διάρκεια της κατάληψης από φοιτητές και σπουδαστές μεταξύ 14 και 17 Νοεμβρίου 1973, αποτέλεσε το επίκεντρο της αντίστασης κατά της δικτατορίας. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, από τις ενέργειες των δυνάμεων καταστολής υπήρξαν 24 ταυτοποιημένοι νεκροί, 16 αταυτοποίητοι και τουλάχιστον 1103 τραυματίες.
Στις 16 Οκτωβρίου 1975, δύο χρόνια μετά την εξέγερση και με την αποκατάσταση της δημοκρατίας, ξεκινά η δίκη που αποσκοπούσε στην αποκάλυψη των υπευθύνων. Ανάμεσα στους κατηγορούμενους ήταν ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος και ο Δημήτριος Ιωαννίδης, διοικητής της Στρατιωτικής Αστυνομίας. Οι υπεύθυνοι για τη σφαγή του Πολυτεχνείου λογοδοτούν στην Ελληνική Δικαιοσύνη.
Μια από τις πιο εμβληματικές δίκες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας ξεκίνησε στο Πενταμελές Εφετείο Αθηνών, που συνεδρίαζε στην αίθουσα της γυναικείας πτέρυγας των φυλακών Κορυδαλλού. Το κατηγορητήριο για τον Ιωαννίδη περιλάμβανε σοβαρές κατηγορίες για την εμπλοκή του στα γεγονότα και την προετοιμασία στρατιωτικού πραξικοπήματος. Ο Ιωαννίδης, στην απολογία του, απέδωσε ευθύνες στον Παπαδόπουλο, ενώ ο τελευταίος υπερασπίστηκε τον εαυτό του, υποστηρίζοντας ότι αναλαμβάνει τις ευθύνες όλων των συγκατηγορουμένων του.
Η δίκη διήρκησε 2,5 μήνες με περισσότερους από 350 μάρτυρες. Τελικά, επιβλήθηκαν ποινές στους κατηγορούμενους, με τις σημαντικότερες περιλαμβάνοντας ισόβια κάθειρξη για τον Ιωαννίδη και 25 χρόνια για τον Παπαδόπουλο, γεγονός που αποτυπώνει τη μνήμη και τις συνέπειες της περιόδου αυτής στην ιστορία της χώρας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
