Η έρευνα του Πανεπιστημίου του Cambridge αποκαλύπτει τα υποκείμενα μοτίβα ενδοοικογενειακής βίας και ψυχολογικής χειραγώγησης. Πολλοί κακοποιητικοί σύντροφοι ξεκινούν να επιβάλλουν τον έλεγχό τους με πιο υποχθόνιους τρόπους, προτού φτάσουν στη βία. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω έντονων εκδηλώσεων αγάπης, ψυχολογικής σκληρότητας και συγκίνησης που δημιουργούν έναν ισχυρό συναισθηματικό δεσμό – σχεδόν εθιστικό. Μια νέα μελέτη του Πανεπιστημίου του Cambridge αποκαλύπτει ότι οι δράστες ενδοοικογενειακής βίας ακολουθούν ένα τακτικό εγχειρίδιο χειραγώγησης, το οποίο έχει σχεδιαστεί για να δημιουργεί έναν δεσμό τραύματος: έναν κύκλο απειλής και ανακούφισης που εγκλωβίζει τα θύματα σε μια ψευδή αίσθηση οικειότητας και ανάγκης για αποδοχή.
Η ερευνήτρια Mags Lesiak, υποψήφια διδάκτορας στο Ινστιτούτο Εγκληματολογίας του Cambridge, τονίζει ότι αυτή η προσκόλληση δεν είναι τυχαία, αλλά εσκεμμένα καλλιεργείται από τους κακοποιητές πολύ πριν υπάρξει σωματική βία. Η προσκόλληση του θύματος δεν είναι παθητική αντίδραση στο τραύμα, αλλά το αποτέλεσμα εσκεμμένης πλύσης εγκεφάλου.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Violence Against Women, βασίστηκε σε συνεντεύξεις με δεκαοκτώ γυναίκες που υπήρξαν θύματα κακοποίησης. Αν και όλες είχαν απομακρυνθεί από τις σχέσεις αυτές, οι περισσότερες παραδέχονταν ότι εξακολουθούσαν να επιθυμούν να επιστρέψουν στους κακοποιητές τους. Η Lesiak εντόπισε ένα κοινό μοτίβο που χαρακτηρίζει τον διπρόσωπο σύντροφο, ο οποίος αρχικά φαίνεται γοητευτικός και τρυφερός, αλλά σύντομα αρχίζει να εναλλάσσει την αγάπη με λεκτική και συναισθηματική κακοποίηση, αργότερα φτάνοντας στη σωματική βία.
Όλες οι συμμετέχουσες είχαν βιώσει σοβαρά τραυματικά επεισόδια κατά την παιδική τους ηλικία. Οι δράστες εκμεταλλεύονταν αυτά τα βιώματα, χρησιμοποιώντας τις δικές τους ιστορίες πόνου για να δημιουργήσουν μια ψευδή αίσθηση οικειότητας. Ωστόσο, στη συνέχεια χρησιμοποιούσαν τις προσωπικές εξομολογήσεις των θυμάτων ως μέσα ελέγχου, ώστε να τα μειώσουν ή να επιβεβαιώσουν την εξουσία τους. Οι κακοποιητές εκμεταλλεύονται το κοινό τραύμα για να δικαιολογήσουν την κακοποίηση και να ενισχύσουν την εξάρτηση, σημειώνει η Lesiak.
Η ψυχολογική ανταμοιβή της σχέσης λειτουργεί παρόμοια με έναν κουλοχέρη, δημιουργώντας απρόβλεπτες νίκες και ήττες, ενώ οι περισσότερες γυναίκες την παρομοίασαν με εθισμό. Η Lesiak καλεί τις αρχές και τις κοινωνικές υπηρεσίες να εκπαιδευτούν ώστε να αναγνωρίζουν τα μη σωματικά σημάδια εγκλωβισμού, πριν εκδηλωθεί η βία, υπογραμμίζοντας ότι η αγάπη, όταν συνδυάζεται με σκληρότητα και κοινό τραύμα, μετατρέπεται σε παγίδα.
Βίντεο:
Πηγή περιεχομένου: in.gr
