Ανακαλύψτε τη γλωσσική πλούσια κληρονομιά της αριστοφανικής κωμωδίας και την πολυμορφία της ελληνικής γλώσσας. Η ρεαλιστική απεικόνιση της γλωσσικής πραγματικότητας, ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα της αριστοφανικής κωμωδίας, γίνεται ακόμα πιο σαφής μέσα από τις σχέσεις των προσώπων που προέρχονται από διαφορετικές περιοχές εκτός Αθηνών, και χρησιμοποιούν τη διάλεκτο του τόπου καταγωγής τους. Στους Αχαρνείς, οι χαρακτήρες που μιλούν τη δική τους διάλεκτο, όπως ο Μεγαρίτης και ο Βοιωτός, συμμετέχουν σε εμπορικές συναλλαγές με τον Δικαιόπολη σε μια ελεύθερη αγορά. Στη Λυσιστράτη, η αλληλεπίδραση μεταξύ του ανδρικού και του γυναικείου χορού, αλλά και μεταξύ του αθηναϊκού και του σπαρτιατικού κόσμου, αξιοποιεί τόσο την αττική όσο και τη λακωνική διάλεκτο, ώστε να καταστεί γλωσσικά ρεαλιστική η συμφιλίωση μεταξύ των δύο αντιμαχόμενων πλευρών κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Η γλωσσική έκφραση των δούλων στην Αθήνα των Κλασικών Χρόνων είναι εμφανής στις Θεσμοφοριάζουσες, όπου ο σκύθης τοξότης, μιλώντας σπαστά την αττική διάλεκτο, προσφέρει μια ρεαλιστική εικόνα που παρωδείται με εξαιρετική επιδεξιότητα από τον Αριστοφάνη. Μάλιστα, η αριστοφανική παρωδία επιτυγχάνει να δημιουργήσει μια ακατάληπτη ιδιόλεκτο, η οποία ενισχύει το επιδιωκόμενο κωμικό αποτέλεσμα. Το ακατάληπτο γλωσσικό μωσαϊκό του Αριστοφάνη περιλαμβάνει εκπληκτικούς νεολογισμούς, πολύσυλλαβες λέξεις, καθώς και σχηματισμούς που προέρχονται από ηχομιμητικές διαδικασίες.
Η αριστοφανική γλώσσα ενσωματώνει όλες τις γνωστές μορφές του αρχαίου ελληνικού λόγου. Η ποικιλία της περιλαμβάνει παραδοσιακούς τρόπους εκφοράς, αλλά και αλλόκοτους λεκτικούς συνδυασμούς που διευρύνουν ή παραβιάζουν τις γλωσσικές και λογοτεχνικές νόρμες. Δίπλα σε πολιτικές θέσεις και ηθικά διδάγματα, εμφανίζονται άφθονα σκώμματα και διφορούμενα, βωμολοχίες και δημιουργικοί λεκτικοί σχηματισμοί.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
