Η φορολόγηση των πλουσίων στη Νορβηγία έχει επιπτώσεις στη μετανάστευση και τα κρατικά έσοδα. Ο Μπόρκερ Μπόργκενχαουγκ, κάτοικος μιας βίλας δίπλα στη λίμνη της Λουκέρνης στην Ελβετία, απολαμβάνει τη νέα του ζωή, ωστόσο νιώθει νοσταλγία για τα εγγόνια του και τη σκανδιναβική θάλασσα. Το τίμημα της αποχώρησής του είναι ο φόρος που επιβάλλει η Νορβηγία στους πλούσιους, ο οποίος έχει οδηγήσει πολλούς εκατομμυριούχους να εγκαταλείψουν τη χώρα. Σύμφωνα με τον Μπόργκενχαουγκ, το πολιτικό κλίμα στη Νορβηγία έχει γίνει εχθρικό για τους επιχειρηματίες, αναφέροντας την εμπειρία του ως ξυλουργός που έγινε μεγιστάνας της κτηματαγοράς και αποφάσισε να μετακομίσει το 2022.
Η Νορβηγία εφαρμόζει έναν φόρο μεγάλης περιουσίας από το 1892 και η διαφάνεια της φορολογικής της πολιτικής επιτρέπει στους πολίτες να έχουν πρόσβαση στις φορολογικές δηλώσεις άλλων. Αν και ο φόρος αυτός έχει οδηγήσει στη μετανάστευση πλούσιων πολιτών, τα έσοδα από την φορολογία παραμένουν σημαντικά, αποδεικνύοντας ότι η ευρύτερη εφαρμογή του μπορεί να είναι επωφελής. Το μοντέλο της Νορβηγίας προσφέρει πολύτιμα διδάγματα σε χώρες όπως η Βρετανία, η Γαλλία και η Ιταλία που σκέφτονται την επιβολή παρόμοιων φόρων.
Ο φόρος, ο οποίος αυξήθηκε κατά τη διάρκεια της προηγούμενης θητείας του Εργατικού Κόμματος, διαμορφώνεται στο 1% για καθαρή περιουσία μέχρι 20,7 εκατομμύρια κορώνες και στο 1,1% για μεγαλύτερες περιουσίες. Το 2023, 671.69 άτομα πλήρωσαν αυτόν τον φόρο, με εκπτώσεις για κύριες κατοικίες και μετοχές. Παρά τη μαζική έξοδο εκατομμυριούχων, τα έσοδα του φόρου ανήλθαν στο 0,6% του ΑΕΠ, μια ενδεικτική αξία που συγκρίνεται με τις φορολογικές στρατηγικές άλλων κρατών.
Οι υποστηρικτές του μέτρου υποστηρίζουν ότι ο φόρος συμβάλλει στην ανακατανομή του πλούτου και στη χρηματοδότηση δημόσιων αγαθών. Εντούτοις, οι επικριτές του θεωρούν ότι αυτός ο φόρος επηρεάζει αρνητικά την επιχειρηματικότητα, και ιδιαίτερα τους ιδρυτές νεοφυών επιχειρήσεων, που αντιμετωπίζουν οικονομικές προκλήσεις λόγω της φορολογίας στα κέρδη πριν ακόμη καταφέρουν να δημιουργήσουν έσοδα.
Η Νορβηγία βρίσκεται μπροστά σε προκλήσεις που αφορούν την ισορροπία μεταξύ της φορολογικής πολιτικής και της επιχειρηματικής ανάπτυξης. Καθώς οι πλούσιοι εγκαταλείπουν τη χώρα, το οικονομικό μοντέλο της απαιτεί προσαρμογές προκειμένου να διατηρηθεί η οικονομική σταθερότητα.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
