Η γενιά Ζ αμφισβητεί την παραδοσιακή αντίληψη της εργασίας και επιδιώκει ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής. Είναι ευρέως αποδεκτό ότι η γενιά Ζ έχει κατανοήσει ότι η εργασία δεν θα πρέπει να αποτελεί το κέντρο της ζωής και να καθορίζει την αξία ενός ατόμου. Αυτή η γενιά έχει απορρίψει την ιδέα ότι η εργασία μας καθορίζει την ζωή και την αξία μας. Μέχρι πρόσφατα, επικρατούσε η πεποίθηση ότι οι εργαζόμενοι έπρεπε να προτεραιοποιούν τα συμφέροντα του οργανισμού τους. Σε περιόδους έκτακτης ανάγκης, αναμενόταν ότι θα εγκατέλειπαν τις προσωπικές τους υποχρεώσεις για να βοηθήσουν την εταιρεία. Οι εργαζόμενοι της γενιάς Ζ αρχίζουν να αναγνωρίζουν ότι οι επαγγελματικές έκτακτες ανάγκες σπάνια είναι αρκετά σημαντικές για να ανατρέψουν την προσωπική τους ζωή.
Η επανάσταση της γενιάς Ζ ενάντια στην προτεραιότητα που δίνεται στην εργασία είναι μέρος μιας ευρύτερης κοινωνικής αλλαγής, την οποία επιβεβαιώνει και ο καθηγητής από το Πανεπιστήμιο του Λίμερικ, Κέβιν Μέρφι. Η πανδημία άλλαξε πολλές παραμέτρους, οδηγώντας σε ανακαλύψεις όπως η αύξηση της αποδοτικότητας μέσω της τηλεργασίας, όπου οι εργαζόμενοι διαπίστωσαν ότι οι δουλειές τους μπορούσαν να ολοκληρωθούν σε πολύ λιγότερο χρόνο χωρίς τις παραδοσιακές συνθήκες γραφείου.
Ο καθηγητής Μέρφι υποστηρίζει ότι η συνειδητοποίηση ότι πολλές από τις συνήθεις εργασιακές διαδικασίες είναι άσκοπες έχει πυροδοτήσει την αντίσταση εναντίον μιας κουλτούρας που ευνοεί την πολυάσχολη εργασία πάνω από την ποιότητα. Αν και είναι σαφές σε τι αντιτίθεται η γενιά Ζ, δεν είναι τόσο ξεκάθαρο το τι υποστηρίζει. Ο Μέρφι αναφέρει την ανάγκη για οργανισμούς που προάγουν την επιτυχία και την ποιότητα αντί της δραστηριότητας.
Αν και παραδοσιακές επιχειρήσεις συνεχίζουν να επιβάλουν ωράρια εργασίας που υπερβαίνουν το φυσιολογικό, υπάρχει μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση ότι τέτοιες ρυθμίσεις είναι μη βιώσιμες και ανθυγιεινές. Η πρόταση της γενιάς Ζ επικεντρώνεται στην επίτευξη αντί της παραμονής στο γραφείο και στη σημασία που έχει το νόημα πίσω από τη δουλειά, αναζητώντας να δημιουργηθούν οργανισμοί που εκτιμούν την πραγματική συνεισφορά.
Η διαδικασία υιοθέτησης στρατηγικών που επικεντρώνονται στην επίτευξη στόχων θα παρουσιάσει προκλήσεις για τη διοίκηση. Οι διευθυντές καλούνται να καθορίσουν σαφείς προσδοκίες και να επενδύσουν χρόνο στην εξήγηση της σημασίας των έργων στους εργαζομένους. Ο Μέρφι επισημαίνει ότι η αλλαγή αυτή μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα, όπως η προσέλκυση ταλαντούχων εργαζομένων που επιθυμούν να συνεισφέρουν σε ένα περιβάλλον που εκτιμά τις προσπάθειές τους.
Ο καθηγητής αναφέρεται στην αναγκαιότητα να δημιουργηθεί ένα εργασιακό περιβάλλον που προσφέρει ευελιξία, αυτονομία και ενδιαφέρουσες προκλήσεις. Αυτός είναι ο στόχος της γενιάς Ζ για μια επαγγελματική ζωή που δεν περιορίζεται από τις παραδοσιακές απαιτήσεις, αλλά προάγει μια πιο ανθρώπινη προσέγγιση στην εργασία.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
