Γιορτάζουμε την εκατονταετηρίδα της κυρίας Ντάλογουεϊ, ένα μοντερνιστικό αριστούργημα της Βιρτζίνια Γουλφ. Διάβασα για πρώτη φορά την «Κυρία Ντάλογουεϊ» της Βιρτζίνια Γουλφ στην εφηβεία μου, θυμούμαι την αίσθηση που μου προκάλεσε, σαν να παρασύρομαι σε ένα ρεύμα αστραφτερής ομορφιάς, αν και η κατανόησή μου ήταν τότε περιορισμένη. Από τότε, έχω επιστρέψει στο μυθιστόρημα πολλές φορές και η συναισθηματική του απήχηση διαρκώς διαφοροποιούνταν με κάθε ανάγνωση. Το μυθιστόρημα, που εκδόθηκε τον Μάιο του 1925 από την Hogarth Press της Γουλφ και γιορτάζει φέτος την εκατονταετηρίδα του, αρχίζει με τη φράση: «Η κυρία Ντάλογουεϊ είπε ότι θα αγόραζε η ίδια τα λουλούδια» και μας παρουσιάζει την Κλαρίσα να περπατά στο Λονδίνο ένα πρωινό του Ιουνίου, σχεδιάζοντας το πάρτι της. Το «Κυρία Ντάλογουεϊ» είναι αναμφισβήτητα το μυθιστόρημα με τη μεγαλύτερη επιρροή της Γουλφ, αποτελώντας ιεροτελεστία για τους σπουδαστές αγγλικής λογοτεχνίας.
Αυτό που ξεκίνησε ως διήγημα, η «Κυρία Ντάλογουεϊ» στην Bond Street (όπου η Κλαρίσα αγοράζει γάντια, όχι λουλούδια), μεταμορφώθηκε σε ένα μοντερνιστικό αριστούργημα που επανεφηύρε τη γραφή της συνείδησης και του χαρακτήρα. Η ταινία «The Hours» του 2002, με πρωταγωνίστριες τις Νικόλ Κίντμαν, Τζούλιαν Μουρ και Μέριλ Στριπ, βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Μάικλ Κάνινγκαμ, είναι ένα από τα πολλά έργα που εμπνεύστηκαν από τη Γουλφ.
Καθώς η Κλαρίσα βγαίνει από το σπίτι της στο Γουέστμινστερ, παρατηρεί γύρω της χαρούμενες σκηνές: χήρες με αυτοκίνητα σε αποστολές μυστηρίου, μαγαζάτορες που τρεμοπαίζουν, κορίτσια που βγάζουν βόλτα μαλλιαρά σκυλιά. Όμως, καθώς αναδύονται αυτές οι σκηνές, οι μνήμες της την οδηγούν και στο παρελθόν της, αναπολώντας τη νεαρή της ζωή στο Μπούρτον και τις σημαντικές σχέσεις της, όπως η φιλία της με τη Σάλι και ο έρωτας με τον Πίτερ Γουόλς.
Είναι ενδιαφέρον πως, σε κάθε ανάγνωση, αποκαλύπτεται μια νέα διάσταση του κεντρικού θέματος της Γουλφ, που αφορά τις ψυχικές καταστάσεις και την ανθρώπινη συνείδηση, προσφέροντας μια ενδελεχή ανάλυση των κοινωνικών και πολιτικών ζητημάτων της εποχής. Η «Κυρία Ντάλογουεϊ» δεν είναι απλώς ένα λογοτεχνικό έργο, αλλά ένα θραύσμα της ανθρώπινης ψυχής και της περιπλοκότητάς της.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
