Η ανάλυση της ισχύος του Ισραήλ και η αντίκτυπη της στρατηγικής του στην παγκόσμια κοινή γνώμη. Φαινομενικά, το Ισραήλ έχει για άλλη μια φορά επιδείξει τις επιχειρησιακές του ικανότητες. Κατάφερε να αναχαιτίσει έναν στόλο δεκάδων πλοίων που επιχειρούσαν να σπάσουν τον αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζας και να μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια, αναχαίτιση που απαιτούσε προσοχή ώστε να αποφευχθούν θύματα μεταξύ των ακτιβιστών, αντίθετα με την περίπτωση του πλοίου Μαβί Μαρμαρά το 2010, όπου εννέα ακτιβιστές είχαν σκοτωθεί. Την ίδια στιγμή, φαίνεται ότι η Ευρώπη και αρκετές χώρες της περιοχής συσπειρώνονται γύρω από το Σχέδιο Τραμπ, το οποίο έχει αποδεχτεί και ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου. Ωστόσο, οι αναλυτές επισημαίνουν ότι το σχέδιο αυτό δεν προσφέρει μια σαφή προοπτική για τη δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους και δεν διευκρινίζει την τύχη της Γάζας και της Δυτικής Όχθης, κάνοντάς το δύσκολα βιώσιμο.
Μέχρι σήμερα, οι πρωτοβουλίες για αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους από Δυτικές χώρες δεν έχουν ευοδωθεί, με πολλές κυβερνήσεις, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής, να μην τις ακολουθούν. Αν και οι αναγνωρίσεις υποτίθεται ότι έγιναν για να πιεστούν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Γάζα, οι Δυτικές χώρες απέφυγαν να χαρακτηρίσουν τις ενέργειες του Ισραήλ ως γενοκτονία, αν και αυτή η παραδοχή κερδίζει έδαφος στους διεθνείς οργανισμούς.
Η πρόσφατη, εμφανώς παράνομη ενέργεια του Ισραήλ σε διεθνή ύδατα δεν φαίνεται να έχει προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις από τις Δυτικές κυβερνήσεις. Αντιθέτως, οι δηλώσεις επικεντρώνονται στην ασφάλεια των συλληφθέντων, αποφεύγοντας να διακινδυνεύσουν τη συνεργασία με το Ισραήλ. Όλα αυτά ενισχύουν την αίσθηση ισχύος του Ισραήλ, καθώς συνεχίζει να λαμβάνει στρατιωτική βοήθεια από τη Δύση και νιώθει ισχυροποιημένο από τα στρατιωτικά πλήγματα σε βάρος της Χαμάς, της Χεζμπολάχ και του Ιράν.
Ωστόσο, η εικόνα που δημιουργείται διεθνώς είναι αυτή μιας χώρας που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, προκαλώντας αυξανόμενη παγκόσμια αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη, ακόμα και σε χώρες όπως η Γερμανία, όπου προηγουμένως υπήρχε σιωπή. Η θέση του Ισραήλ, όσο κι αν φαίνεται ισχυρή στρατιωτικά, κρύβει τον κίνδυνο απομόνωσης σε επίπεδο διεθνούς κοινής γνώμης. Αυτό το γεγονός ενδέχεται να αποσταθεροποιήσει τις σχέσεις του Ισραήλ με χώρες που το υποστηρίζουν, καθώς το Παλαιστινιακό ζήτημα παραμένει ανοιχτό και οι κυβερνήσεις ενδέχεται να αναρωτηθούν αν αξίζει να υποστηρίξουν μια χώρα που υπονομεύει την προοπτική ειρήνης στην περιοχή.
Καθώς το Ισραήλ επενδύει στη στρατιωτική του ισχύ, παράλληλα χάνει την υποστήριξη μεγάλου τμήματος της διασποράς του και της διεθνούς κοινής γνώμης, εν μέσω ανατροπών στην εσωτερική του κοινωνία και αμφισβήτησης του ηθικού του πλεονεκτήματος. Σε τελική ανάλυση, η ψευδαίσθηση ισχύος που αναπτύσσει μπορεί να μην είναι βιώσιμη, καθώς η ιστορική μνήμη και οι πολιτικές επιλογές του Ισραήλ συνεχίζουν να τίθενται υπό αμφισβήτηση.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
