Ανακαλύψτε την ιστορία της Ρένα Κουίντ, μίας από τις ελάχιστες επιζώσες του Ολοκαυτώματος και τις εμπειρίες της στα στρατόπεδα. Η ιστορία της Ρένα Κουίντ ξεχωρίζει από τις περισσότερες αφηγήσεις του Ολοκαυτώματος, καθώς είναι μια ζωντανή μαρτυρία επιβίωσης. Από τα 1,5 εκατομμύρια εβραιόπουλα που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια της Ναζιστικής θηριωδίας, η Κουίντ είναι μία από τους ελάχιστους που κατάφεραν να επιβιώσουν, και μάλιστα χωρίς να κρυφτούν. Στην αυτοβιογραφία της, που έχει τίτλο A Daughter Of Many Mothers (2017), περιγράφει την οδύνη της απώλειας μητέρων και την πορεία της μέχρι την τελική της υιοθεσία στις Ηνωμένες Πολιτείες σε ηλικία 10 ετών. Η Ρένα Κουίντ, που γεννήθηκε ως Φρίντα Λίχτενστάιν το 1935 στην πολωνική πόλη Piotrków Trybunalski, αποτυπώνει τη ζωή της μέσα από τη φρίκη του πολέμου και των στρατοπέδων συγκέντρωσης.
Η Κουίντ ήταν μόλις τεσσάρων ετών όταν οι Ναζί κατέλαβαν την Πολωνία και ίδρυσαν το πρώτο γκέτο στην περιοχή. Σε ηλικία έξι ετών, βίωσε τη φρικαλεότητα που χαρακτήριζε εκείνα τα χρόνια, όταν η οικογένειά της οδηγήθηκε στο στρατόπεδο εξόντωσης της Τρεμπλίνκα. Τα βιώματα της ήταν γεμάτα από τρόμο και απώλεια, ενώ η ίδια μνημονεύει την πίκρα και την οδύνη της μέσα από την αφηγήση της. Αντιμετώπισε την ανάγκη να κρύψει την πραγματική της ταυτότητα για να επιβιώσει σε ένα κόσμο όπου η βία και ο θάνατος ήταν καθημερινότητα.
Κατά την παραμονή της σε διάφορα στρατόπεδα, όπως το Μπέργκεν-Μπέλσεν, η Κουίντ βίωσε την ακραία φτώχεια και την αγριότητα των συνθηκών διαβίωσης. «Όπου κι αν πήγαινες, έβλεπες και μύριζες θάνατο», είναι μία από τις χαρακτηριστικές της φράσεις που αποτυπώνουν τη σκληρή πραγματικότητα των στρατοπέδων. Η απελευθέρωσή της από βρετανικές δυνάμεις τον Απρίλιο του 1945 άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή της, όμως οι αναμνήσεις από την φρίκη του πολέμου συνεχίζουν να την στοιχειώνουν.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
