Αναλύουμε τη γερμανική πολιτική έναντι του Ισραήλ και τη σημασία της έννοιας staatsräson στην ευρωπαϊκή πολιτική. Την Κυριακή 10 Αυγούστου, ο Γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς ανακοίνωσε την αναστολή των εξαγωγών όπλων στο Ισραήλ, καθώς η Γερμανία δεν μπορεί να προμηθεύει στρατιωτικό υλικό σε μια σύγκρουση που προσπαθεί να επιλυθεί αποκλειστικά με στρατιωτικά μέσα. Ωστόσο, παρά τη νέα πολιτική, οι αρχές της γερμανικής πολιτικής απέναντι στο Ισραήλ παραμένουν αμετάβλητες . Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι αυτή η πρωτοβουλία του Βερολίνου έχει λιγότερη σχέση με την πίεση προς την Ιερουσαλήμ και περισσότερο με την ανάγκη διατήρησης της μακροχρόνιας τεχνολογικής και στρατηγικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι: τι σημαίνει για τη Γερμανία η αμετάβλητη πολιτική της; Η γερμανική και ευρωπαϊκή πολιτική φαίνεται να καταφεύγει σε εξαιρέσεις κανόνων προκειμένου να εξυπηρετήσει τη στρατηγική τους. Αυτές οι ημι-νόμιμες τακτικές καθιστούν τον νόμο όλο και πιο προαιρετικό και αυθαίρετο.
Η έννοια της staatsräson, όπως αναφέρει ο Γερμανός δημοσιογράφος της Deutsche Welle, Γουίλιαμ Νόα Γκλούκροφτ, συνδέεται με τις απαντήσεις του διεθνούς δικαίου απέναντι σε μια κυνική λογική. Η παρακολούθηση των εξαιρέσεων στον νόμο προκαλεί ανησυχία, καθώς δημιουργεί προϋποθέσεις για απολυταρχικές πρακτικές.
Η Γερμανία, με την ιστορική της μνήμη, φαίνεται να προτιμά την εξομάλυνση μιας κατάστασης εξαίρεσης που αφορούν την Ιερουσαλήμ, αναγνωρίζοντας έτσι την επίδραση που έχει αυτή στην Ευρώπη. Ως αποτέλεσμα, το Ισραήλ, παρά τα διαρκή εγκλήματα που διαπράττει, απολαμβάνει μιας μοναδικής γερμανικής και ευρωπαϊκής ανοχής.
Η απόφαση του Bundestag το 2019 να καταδικάσει το κίνημα BDS αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της στάσης αυτής, καθώς προκάλεσε νομικές περιοριστικές πολιτικές. Η τρέχουσα κατάσταση είναι περίπλοκη και αναγκαία να διερευνηθεί περαιτέρω για να κατανοήσουμε πλήρως τις συνέπειες της staatsräson στις σχέσεις Γερμανίας–Ισραήλ.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
