Η τεχνητή νοημοσύνη ενισχύει τις οικονομικές ανισότητες. Τρεις στρατηγικές προτείνει ο Μπράνκο Μιλάνοβιτς για την αντιμετώπισή τους. Από την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης και την εισαγωγή της αυτόματης κλωστικής μηχανής στην κλωστοϋφαντουργία μέχρι τη σημερινή εποχή, που η τεχνητή νοημοσύνη επηρεάζει τη ζωή μας, οι οικονομικές ανισότητες παραμένουν ένα διαρκές πρόβλημα. Οι τεχνολογικές εξελίξεις αποσκοπούν στο να αντικαταστήσουν την ανθρώπινη εργασία με μηχανές, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε βελτίωση της ποιότητας ζωής και αύξηση της παραγωγικότητας. Ωστόσο, ιστορικά παρατηρείται ότι τα οικονομικά οφέλη από τις τεχνολογικές καινοτομίες συνήθως συγκεντρώνονται στα χέρια λίγων, ενώ οι περισσότεροι παραμένουν αποκλεισμένοι από τους καρπούς της προόδου.
Το πρόβλημα είναι παλιό και σχετίζεται με τη διανομή των κερδών που προκύπτουν από την υποκατάσταση της εργασίας με μηχανές. Όπως σημειώνει ο Σερβο-Αμερικανός οικονομολόγος Μπράνκο Μιλάνοβιτς, οι επιχειρηματίες και οι επενδυτές νέων τεχνολογιών κερδίζουν δυσανάλογα σε σύγκριση με εκείνους που δεν έχουν πρόσβαση στο κεφάλαιο. Η επέκταση του μεριδίου κεφαλαίου οδηγεί σε αύξηση των ανισοτήτων, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για δικαιότερη κατανομή των οικονομικών ωφελημάτων.
Ο καθηγητής Μιλάνοβιτς προτείνει τρεις πολιτικές για την αντιμετώπιση αυτής της ανισότητας: πρώτον, την ευρύτερη διάδοση της ιδιοκτησίας κεφαλαίου, ώστε να μοιράζεται πιο δίκαια το μερίδιο των κερδών, δεύτερον, την αύξηση της φορολόγησης των υψηλότερων κεφαλαιακών εισοδημάτων και τρίτον, την απαγόρευση ορισμένων μη παραγωγικών χρηματοοικονομικών δραστηριοτήτων. Αυτές οι προτάσεις, αν και θα μπορούσαν να συναντήσουν αντιδράσεις, προσφέρουν ελπίδα για τη μείωση των ανισοτήτων που προκαλούνται από τις νέες τεχνολογίες, όπως η τεχνητή νοημοσύνη.
Η εφαρμογή αυτών των πολιτικών απαιτεί προσεκτικό σχεδιασμό και διαχείριση προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι οι κυβερνήσεις μπορούν να προωθήσουν τη δικαιοσύνη χωρίς να αποθαρρύνουν την καινοτομία.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
