Εξέταση των συνεπειών πιθανής αλλαγής καθεστώτος στο Ιράν και των διεθνών επιδράσεων. Το Ισραήλ θεωρεί την αλλαγή καθεστώτος στο Ιράν μια ενδεχόμενη θετική εξέλιξη στον πόλεμο που άρχισε στις 13 Ιουνίου. Από την αρχή των εχθροπραξιών, δήλωσε ότι έχει δύο βασικούς στόχους: την καταστροφή του πυρηνικού προγράμματος και την αλλαγή του καθεστώτος, το οποίο αυτή τη στιγμή διοικείται από τον υπέργηρο Αλί Χαμενεΐ. Ο πρώην πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ, απηύθυνε μια έμμεση αλλά σαφή απειλή κατά του ανώτατου θρησκευτικού ηγέτη, υποστηρίζοντας ότι γνωρίζει την τοποθεσία του, χωρίς όμως να προγραμματίσει άμεσες ενέργειες εναντίον του για την ώρα.
Ωστόσο, η αλλαγή καθεστώτος σε μια χώρα όπως το Ιράν μπορεί να προκαλέσει σημαντικές επιπλοκές, όχι μόνο για την ίδια αλλά και για τη διεθνή κοινότητα, που δείχνει να είναι απροετοίμαστη για τέτοιες εξελίξεις. Στη σύνοδο της G7, ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν προειδοποίησε για τις συνέπειες που μπορεί να προκύψουν όταν δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα του μέλλοντος. Επισήμανε την ανάγκη οι Ιρανοί να έχουν την επιλογή της ηγεσίας τους.
Η στρατιωτική παρέμβαση για την επιβολή αλλαγής καθεστώτος στο Ιράν μπορεί να οδηγήσει σε χάος, όπως αποδείχθηκε σε προηγούμενες περιπτώσεις, όπως το Ιράκ το 2003 και η Λιβύη. Ο Γερμανός καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς υπογράμμισε ότι οι αλλαγές καθεστώτος δεν έχουν πάντα τα επιθυμητά αποτελέσματα, παραδέχοντας ταυτόχρονα την ύπαρξη θετικών παραδειγμάτων, όπως η Συρία.
Το Ιράν, μια πολυεθνική χώρα με ποικιλία θρησκευτικών και εθνοτικών ομάδων, δεν έχει καταρτιστεί κανένα σχέδιο από τη Δύση για το πώς να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες μιας ενδεχόμενης κατάρρευσης του καθεστώτος. Υπάρχει ο κίνδυνος πολυδιάσπασης της χώρας, με αυτονομιστικά κινήματα να αναδύονται από διάφορες εθνοτικές ομάδες, όπως οι Αζέροι, οι Κούρδοι και οι Άραβες. Παράλληλα, η απουσία οργανωμένης εσωτερικής αντιπολίτευσης που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως κυβέρνηση σε αναμονή είναι μια σοβαρή πρόκληση, με πολλούς σημαντικούς αντιφρονούντες να είναι φυλακισμένοι ή σε κατ’ οίκον περιορισμό.
Η ανατροπή του καθεστώτος θα μπορούσε να συμβεί είτε μέσω επανάστασης είτε μέσω οργανωμένης μετάβασης, με τις τρέχουσες εξελίξεις να υποδεικνύουν τη μεγάλη σημασία του πώς θα γίνει αυτή η αλλαγή. Αν το ιρανικό καθεστώς καταρρεύσει, ο Ρεζά Παχλεβί, εξόριστος γιος του τελευταίου μονάρχη, είναι σίγουρο ότι θα επιδιώξει την επιστροφή του και την επαναφορά του στο προσκήνιο της ιρανικής πολιτικής σκηνής.
Η πιθανότητα δημιουργίας κυβέρνησης έκτακτης ανάγκης υπό πιο κοσμικούς ηγέτες, όπως ο πρώην πρόεδρος Χασάν Ρουχανί και ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Τζαβάντ Σαρίφ, εγείρει ερωτήματα για τη μελλοντική πορεία του Ιράν. Σημαντικό ρόλο θα μπορούσαν να παίξουν οι πολιτικοί κρατούμενοι που ανήκουν σε διάφορες ομάδες, οι οποίοι ζητούν ειρηνικές λύσεις και εναντιώνονται σε στρατιωτικές επεμβάσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ανθρωπιστική κρίση.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
