Αναλύουμε τις επιπτώσεις της απόφασης του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου για την εκπροσώπηση στη Βουλή. Ο σχολιασμός δικαστικών αποφάσεων απαιτεί προσεκτική ανάλυση του περιεχομένου τους. Το παρόν κείμενο δεν αποτελεί σχολιασμό της απόφασης του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου (ΑΕΔ) σχετικά με την έκπτωση τριών βουλευτών των Σπαρτιατών, καθώς κατά τη σύνταξή του δεν είχε δημοσιευθεί το πλήρες κείμενο της απόφασης. Ωστόσο, το διατακτικό της απόφασης είναι ξεκάθαρο: εκπίπτουν τρεις βουλευτές, ενώ οι άλλοι δύο του ίδιου κόμματος παραμένουν στη Βουλή λόγω μη άσκησης ένστασης. Με αυτά τα δεδομένα, μπορούμε να προβούμε σε αρχικές σκέψεις σχετικά με τα αδιέξοδα που προκαλεί η γενικότερη λογική της απαγόρευσης κομμάτων και υποψηφίων που έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια.
Η Βουλή θα λειτουργήσει για πρώτη φορά με 297 βουλευτές, αντί των 300 που ορίζει η νομοθεσία, με αποτέλεσμα μέρος του εκλογικού σώματος να μένει χωρίς εκπροσώπηση για δύο χρόνια. Πόσο σύμφωνο είναι αυτό με το πνεύμα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας; Αν ένας από αυτούς τους τρεις βουλευτές εκλεγόταν σε μονοεδρική περιφέρεια, η περιφέρεια αυτή θα παρέμενε χωρίς αντιπρόσωπο στη Βουλή.
Η απόφαση του ΑΕΔ αναφέρει ότι οι βουλευτές εκπίπτουν επειδή η πραγματική ηγεσία τους ήταν ο Ηλίας Κασιδιάρης, γεγονός που θέτει ερωτήματα για την αξιοπιστία του εκλογικού σώματος. Σημειώνεται ότι πρόσφατα ποινικό δικαστήριο αθώωσε τους βουλευτές των Σπαρτιατών για το αδίκημα της εξαπάτησης ψηφοφόρων, γεγονός που προκαλεί σύγχυση σχετικά με την εγκυρότητα των δικαστικών αποφάσεων.
Η κατάσταση αυτή εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την εμπιστοσύνη του κοινού στη δικαιοσύνη, η οποία έχει συρρικνωθεί τα τελευταία χρόνια. Η συνταγματική διάταξη του άρθρου 53, παράγραφος 2, αναφέρει ότι κενές βουλευτικές έδρες δεν θα πρέπει να συμπληρώνονται, εκτός εάν βρισκόμαστε στο τελευταίο έτος της βουλευτικής περιόδου. Πώς συμβιβάζεται αυτή η διάταξη με την υπάρχουσα κατάσταση των κενών εδρών δύο χρόνια πριν από τη λήξη της περιόδου;
Μετά την ανακοίνωση της απόφασης του ΑΕΔ, προκύπτουν νέα νομικά ζητήματα σχετικά με την υπολογισμό των πλειοψηφιών στη Βουλή, δημιουργώντας πεδίο αμφισβητήσεων και εντάσεων στο πολιτικό σύστημα. Είναι επιτακτική η ανάγκη να αναθεωρηθούν οι πολιτικές απαγόρευσης κομμάτων και υποψηφίων, καθώς η λογική αυτή έχει αποδειχθεί αναποτελεσματική.
Η απόφαση αυτή καταδεικνύει την προδιαγεγραμμένη κατάληξη μιας αδιέξοδης πορείας στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας, βασισμένη στη λογική της απαγόρευσης. Η πολιτική αυτή ενισχύει τα επιχειρήματα των αντιφρονούντων στη δημοκρατία και αποδεικνύει την ανάγκη για μια πιο ανοιχτή και συμπεριληπτική προσέγγιση.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
