Αναλύουμε την έκθεση της Κομισιόν για την Τουρκία και τις πολιτικές προεκτάσεις της. Η πρόσφατη έκθεση της Κομισιόν για την Τουρκία, παρά τους πανηγυρισμούς που εκφράζουν τα φιλοκυβερνητικά μέσα, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως χαστούκι στην τουρκική κυβέρνηση. Η εν λόγω έκθεση έρχεται αμέσως μετά τη συμφωνία για την προμήθεια 44 μαχητικών Eurofighter από την Τουρκία, υπογεγραμμένη από κράτη μέλη της ΕΕ και τη Βρετανία. Αντίθετα, οι προχωρημένες στρατηγικές συνεργασίες των ισχυρών κρατών της ΕΕ με την τουρκική αστική τάξη αποδεικνύουν ότι η Τουρκία αντιμετωπίζεται ήδη ως στρατηγικός εταίρος και αξιόπιστος σύμμαχος στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.
Η έκθεση αξιολογεί εξίσου τις προκλητικές αξιώσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο, θέτοντας τις ως ανεπίλυτες διαφορές γύρω από την υφαλοκρηπίδα και τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες. Αυτή η στάση υποβαθμίζει τις αμφισβητήσεις που θέτει η Τουρκία, δημιουργώντας έδαφος για απαράδεκτους συμβιβασμούς και προοπτικές συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και της τουρκικής κυβέρνησης.
Επιπλέον, η έκθεση της Κομισιόν δεν καταδικάζει την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο, αναφερόμενη στο ψευδοκράτος ως «λεγόμενη Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου». Οι αναφορές αυτές φαίνεται να ενθαρρύνουν την ιδέα της ΝΑΤΟποίησης της Κύπρου. Οι επικριτικές τοποθετήσεις που περιλαμβάνονται στην έκθεση φαίνεται να χρησιμοποιούνται ως άλλοθι στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων μεταξύ της ΕΕ και της Τουρκίας.
Η έκθεση αυτή υποδηλώνει μια στρατηγική μοιρασιάς των ενεργειακών πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο, με τον κίνδυνο να παραμεριστούν ζητήματα κυριαρχίας προς όφελος των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Ο λαός καλείται να επαγρυπνεί και να οργανώσει την αντίστασή του, καθώς οι συμφωνίες αυτές ενδέχεται να θυσιάσουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
