Η 9η Συμφωνία του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν αναγνωρίζεται ως ένα από τα σημαντικότερα έργα της μουσικής ιστορίας. Στις 7 Μαΐου 1824, η Βιέννη έγινε μάρτυρας μιας ιστορικής στιγμής, καθώς η 9η Συμφωνία του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο κοινό. Στην εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΒΗΜΑ, στις 2 Αυγούστου 1937, η επιδραστική κριτικός τέχνης Σοφία Κ. Σπανούδη μας μεταφέρει τα λόγια του σπουδαίου συνθέτη και διευθυντή ορχήστρας Ρίχαρντ Βάγκνερ, ο οποίος αφηγείται τη δική του εμπειρία κατά την διεύθυνση της 9ης Συμφωνίας στο Βασιλικό Θέατρο της Δρέσδης το 1846.
Ο Βάγκνερ διηγήθηκε πώς αισθανόταν πάντα έναν φλογερό πόθο να διευθύνει την Ενάτη Συμφωνία. Παράλληλα, αναφέρει την αντίθεση που συνάντησε από τους υπευθύνους του θεάτρου και της ορχήστρας, οι οποίοι ανησυχούσαν για τα έξοδα που συνεπάγονταν και για την πιθανή αδιαφορία του κοινού.
Η επιτροπή αγωνιζόταν να συγκροτήσει μια κατάλληλη ορχήστρα και χορωδία, αλλά τελικά κατάφερε να συνεργαστεί με τον Σύλλογο Συναυλιών της Λειψίας. Ο Βάγκνερ, επιδεικνύοντας την αφοσίωσή του στο έργο, προχώρησε σε ευρεία προπαγάνδα, προκειμένου να προετοιμάσει το κοινό για τη σπουδαιότητα της παράστασης.
Αντικρύζοντας τις ιερές σελίδες της παρτιτούρας, ο Βάγκνερ μοιράζεται την εσωτερική του μεταμόρφωση, καθώς το σκοτάδι των καλλιτεχνικών του αγωνιών έδινε τη θέση του σε φωτεινό ενθουσιασμό, εμπνέοντας τον να ζήσει μια μοναδική καλλιτεχνική εμπειρία.
Οι αναμνήσεις του από τις στιγμές μελέτης της 9ης Συμφωνίας αποτυπώνουν τη βαθιά συναισθηματική φόρτιση και την επιρροή που άσκησε το έργο στον ίδιο, κάνοντάς τον να αναρωτηθεί αν είναι δυνατόν να υπάρξει μεγαλύτερη δύναμη που να αιχμαλωτίσει μια ψυχή όπως εκείνη του πρώτου μέρους της Ενάτης Συμφωνίας.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
