Μάχες και ανατροπές στον κόσμο της σημερινής δυστοπίας, με δράση και επαναστάσεις. Text:
Σε μια καθοριστική σκηνή της ταινίας Μάχες συνεχώς, του νέου καθηλωτικού action thriller του Πολ Τόμας Άντερσον, ακούγεται η κραυγή: Εσύ ποιος είσαι;! Αυτή η ερώτηση απευθύνεται στον Μπομπ Φέργκιουσον (Λεονάρντο Ντι Κάπριο), έναν άνδρα που στο παρελθόν είχε πολλές ταυτότητες – Πατ, Ghetto Pat, Rocket Man. Η ταινία μας ταξιδεύει πρώτα σε μια εποχή όπου ο Πατ είναι μέλος των French 75, μιας ετερόκλητης ομάδας που απελευθερώνει μετανάστες από κέντρα κράτησης και τοποθετεί βόμβες σε γραφεία πολιτικών υπέρ των αμβλώσεων. Ο σκοπός τους; Μια Αμερική χωρίς φόβο, όπως διακηρύσσει η σύντροφός του, Περφίντια Μπέβερλι Χιλς.
Το ξεκίνημα της ταινίας είναι εκρηκτικό, γεμάτο αγωνία και ρυθμό: οι French 75 συμμετέχουν σε ληστείες, εκρήξεις και καταδιώξεις. Η ένταση ενισχύεται από τη μουσική του Τζόνι Γκρίνγουντ, η οποία κυμαίνεται από υστερικούς ρυθμούς μέχρι επιβλητικά κύματα συνθεσάιζερ. Η μελωδία προκαλεί συναισθήματα, συνδυάζοντας την ένταση της εξέγερσης με την παθιασμένη αγάπη του Πατ και της Περφίντια, οι οποίοι μοιάζουν με μια αντικαθεστωτική εκδοχή των Μπόνι και Κλάιντ.
Αλλά, μέσα σε αυτή την ορμή, κρύβεται η προδοσία. Σε μια επιχείρηση διάσωσης μεταναστών, η Περφίντια έρχεται αντιμέτωπη με τον στρατιωτικό Στίβεν Τζ. Λόκτζοου (Σον Πεν), και ανάμεσά τους αναπτύσσεται ένα διεστραμμένο παιχνίδι έλξης και αντιπάθειας. Η αποφασισμένη επαναστάτρια και ο μισαλλόδοξος στρατιωτικός αποκαλύπτουν την ευθραυστότητα των ιδεολογικών γραμμών. Μετά τη γέννηση της κόρης της, Σαρλίν, οι French 75 διαλύονται, και η Περφίντια εξαφανίζεται, αφήνοντας πίσω της αναπάντητα ερωτήματα.
Δεκαέξι χρόνια αργότερα, ο Πατ, γνωστός πια ως Μπομπ, ζει κρυμμένος με την κόρη του, τη Γουίλα. Όταν το παρελθόν τον προλαβαίνει, ζητάει τη βοήθεια των παλιών συντρόφων του. Η ερώτηση που του τίθεται – Τι ώρα είναι; – αποκτά φιλοσοφική διάσταση, καθώς αποκαλύπτει την κατάσταση ενός ανθρώπου που έχει ζήσει κοιτώντας πίσω.
Η ταινία εκφράζει την πάταξη της μετανάστευσης, με έντονες αναφορές στην ιστορία, και αποτυπώνει με αμεσότητα την κοινωνική πραγματικότητα. Η σκηνοθεσία του Άντερσον εστιάζει στους χαρακτήρες, ενώ η σχέση πατέρα-κόρης προσφέρει τη συναισθηματική πυξίδα της ιστορίας.
Στην τελική κορύφωση, μια καταδίωξη στην έρημο, δεν είναι τα όπλα που μετρούν, αλλά η ελπίδα ότι ένα παιδί μπορεί να δείξει τον δρόμο, ενώ ο Άντερσον δημιουργεί μια ταινία που δεν καταγράφει απλώς την εποχή, αλλά τη μετατρέπει σε σινεμά με τρυφερότητα και οργή.
Βίντεο:
Πηγή περιεχομένου: in.gr
