Η Μαρί Κιουρί υπηρέτησε την επιστήμη με ήθος και αφοσίωση, αφήνοντας μια αναμφισβήτητη κληρονομιά. Στις 4 Ιουλίου 1934, η Μαρί Σκλοντόφσκα, ευρύτερα γνωστή ως Μαρί Κιουρί, άφησε την τελευταία της πνοή στην Άνω Σαβοΐα της ανατολικής Γαλλίας λόγω απλαστικής αναιμίας. Γεννημένη στη Βαρσοβία στις 7 Νοεμβρίου 1867, η Κιουρί αναγνωρίζεται ως μία από τις σπουδαιότερες μορφές των θετικών επιστημών στο τέλος του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα. Η Μαρί Κιουρί είχε τιμηθεί με δύο βραβεία Νομπέλ: το βραβείο Φυσικής το 1903 και το βραβείο Χημείας το 1911.
Η Υβ Κιουρί, μία από τις δύο θυγατέρες της, η οποία υπηρέτησε και ως βιογράφος της, περιγράφει τη σχέση της με τη μητέρα της: «Όταν μεγάλωσα αρκετά ώστε να μπορώ να λέω ότι τη γνωρίζω, ήταν μια ηλικιωμένη γυναίκα που βρισκόταν στο απόγειο της διασημότητάς της. Κι όμως, αυτή η διάσημη επιστήμων μού ήταν εντελώς ξένη». Εξηγεί ότι η Κιουρί παρέμεινε προσηλωμένη στη δουλειά της και στις έρευνές της, ξεχνώντας την προσωπική της διάσημη ταυτότητα.
Ο διάσημος Άλμπερτ Αϊνστάιν δήλωσε κάποτε: «Μονάχα μία από τις διασημότητες δεν έχει διαφθείρει η δόξα: τη Μαρί Κιουρί». Η ίδια η Κιουρί εξέφρασε την πεποίθηση ότι «η επιστήμη έχει μια μεγάλη ομορφιά» και επεσήμανε ότι οι επιστήμονες πρέπει να διατηρούν την περιέργεια και το πνεύμα της περιπέτειας στην εργασία τους.
Σε ένα υπόμνημα του 1926, ως μέλος της Επιτροπής Πνευματικής Συνεργασίας, η Κιουρί επισήμανε τη σημασία της επιστήμης για την ανθρωπότητα και τόνισε ότι «η προσπάθεια της ανθρωπότητας να πραγματοποιήσει τις υψηλότερες επιδιώξεις της είναι ατελής». Η πείρα που απέκτησε την οδήγησε στο συμπέρασμα ότι «οι διανοητικές ικανότητες που απαιτούνται για μια γνήσια επιστημονική προσφορά είναι κάτι το άκρως λεπτό και πολύτιμο».
Η Μαρί Κιουρί υπηρέτησε με το ήθος της την επιστήμη και το καθήκον της να προστατεύει τη νεολαία και να προάγει την επιστημονική σκέψη, χαρακτηρίζοντας αυτό το καθήκον ιερό για κάθε κοινωνία που επιθυμεί ένα καλύτερο μέλλον.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
