Η Μαρία Ιορδανίδου μοιράζεται τις σκέψεις της για τη ζωή και τη δημιουργία της στα 90 της χρόνια. Συμπληρώνοντας τα ενενήντα της χρόνια, η Μαρία Ιορδανίδου, γνωστή για το έργο της «Λωξάντρα», επανέρχεται στην επικαιρότητα με το νέο της έργο «Σαν τα τρελά πουλιά», το οποίο έχει μεταφερθεί σε σίριαλ από τον Φώτη Μεσθεναίο και προβάλλεται από χθες στην ΕΤ1. Λίγες ημέρες πριν από την πρεμιέρα, η Ιορδανίδου παραχώρησε συνέντευξη στα ΝΕΑ, όπου μίλησε για την τέχνη της, την προσωπική της ζωή, τις γιορτές, και με την σοφία που της προσφέρει η εμπειρία της, αποδεικνύει ότι ένας άνθρωπος στην ενάτη δεκαετία της ζωής του μπορεί να διατηρεί μια παιδική ψυχή.
Η περιορισμένη της όραση την εμποδίζει να γράφει, όμως το ενδιαφέρον της για τη ζωή παραμένει αμείωτο. Στο μικρό της διαμέρισμα στη Νέα Σμύρνη, μαζί με την κόρη της Έλλη, περνά τις μέρες της ήρεμα, ακούγοντας τα νέα από το ραδιόφωνο και διαβάζοντας τα πρωινά φύλλα.
— Αχώριστος φίλος σας το κομπολογάκι;
Πάντα το κρατώ! Στην πολυθρόνα μου κάθομαι και σκέφτομαι. Η μέρα μου περνάει έτσι. Υπάρχουν στιγμές που νιώθω σαν δύτης στον βυθό της θάλασσας, περιτριγυρισμένη από ψαράκια που αντιπροσωπεύουν διάφορες εποχές της ζωής μου.
Μου έδειξε ο Φώτης Μεσθεναίος δύο επεισόδια. Του έχω εμπιστοσύνη. Όμως νιώθω μεγάλη αδιαφορία. Δεν σκοτίζομαι καθόλου. Αισθάνομαι ότι σιγά σιγά απομακρύνομαι από την γήινη υπόστασή μου. Δεν πιστεύω στην αθανασία της ψυχής ή σε θεότητες. Όλα αυτά μου φαίνονται ανώφελα και ηλίθια.
Η Μαρία Ιορδανίδου γεννήθηκε το 1897 στην Κωνσταντινούπολη και πρωτοεμφανίστηκε στα λογοτεχνικά πράγματα στα εξήντα πέντε της με το «Λωξάντρα». Αποτέλεσε μια σημαντική φωνή της ελληνικής λογοτεχνίας, με έργα που έχουν μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες.
Η Ιορδανίδου απεβίωσε στις 6 Νοεμβρίου 1989, αφήνοντας πίσω της μια κληρονομιά που αναβιώνει τη γενναιοδωρία και τη χαρά της ζωής που χαρακτήριζε και την ίδια.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
