Αναδρομή στο Μυστικό Δείπνο: Ο Ιησούς και η προδοσία του Ιούδα κατά τη Μεγάλη Τετάρτη. Ο ήλιος βυθιζόταν πίσω από τους λόφους της Σιών και των Ελαιών, όταν ο Ήλιος της Δικαιοσύνης έκανε την είσοδό του στο Ανώγαιο. Ο οικοδεσπότης τον καλωσόρισε και στη συνέχεια απομακρύνθηκε. Ο Ιησούς κάθισε και με ένα φιλικό νεύμα οι μαθητές του πήραν τις θέσεις τους στο τραπέζι, σε μια ατμόσφαιρα σιωπής και αβεβαιότητας. Γιατί; Επειδή οι μαθητές δεν μπορούσαν να κατανοήσουν τη σημασία αυτού του Πάσχα. Δεν υπήρχε ούτε αρνί ούτε άζυμα ούτε πικρίδες — τα τρία απαραίτητα στοιχεία του Ιουδαϊκού Πάσχα. Στη συνέχεια, η προσοχή όλων στράφηκε στον Ιούδα, του οποίου το βλέμμα απέφευγε το βλέμμα του Ιησού. Η κατάσταση του Ιούδα γινόταν ολοένα πιο τραγική, καθώς η ματιά του Ιησού τον καταδίωκε, σαν σπαθί που τρυπούσε τα σπλάχνα του. Ο Ιούδας, έχοντας παραδοθεί στον πειρασμό, παρουσίασε μία χαμηλωμένη στάση, σαν να αναζητούσε την Κόλαση.
Όμως, ο Ιησούς, διακόπτοντας τη σιωπή, σηκώθηκε, πήρε μια λεκάνη και ένα λαγήνι νερού και ζώστηκε με μια πετσέτα. Σκύβει μπροστά από κάθε μαθητή, πλένοντας τους πόδες τους και σκουπίζοντας τους με την πετσέτα. Κανένας δεν αντέτεινε, ούτε καν ο Ιούδας, ενώ μόνο ο Πέτρος διαμαρτυρήθηκε αρχικά. Αφού ο Ιησούς του δήλωσε ότι χωρίς αυτήν την πράξη δεν θα μπορούσε να είναι αληθινός μαθητής του, ο Πέτρος αναφώνησε: Τότε, Κύριε, όχι μόνο τα πόδια, αλλά και ολόκληρο το σώμα μου νίψε.
Ο Ιησούς, ολοκληρώνοντας τον Νιπτήρα, επιστρέφει στο τραπέζι και δηλώνει: Επεθύμησα πολύ να φάω μαζί σας αυτό το πασχαλινό Δείπνο. Είναι το τελευταίο εδώ, πάνω στη Γη. Έτσι, αρχίζει το Δείπνο, το οποίο οι Ευαγγελιστές αναφέρουν κυρίως με το ψωμί και το κρασί, στοιχεία που θα κατέληγαν να αποκτήσουν σημαντική θρησκευτική σημασία.
Η ψυχολογική αιτιολογία του Μυστηρίου είναι προφανής: ο Ιησούς προλέγει την αποχώρησή του από τον κόσμο και οι μαθητές αναρωτιούνται τι θα γίνουν χωρίς αυτόν. Πρέπει να εμπνεύσει την πεποίθηση ότι θα είναι μαζί τους μέσω της Μετάληψης, την οποία αποτελεί ο ίδιος. Μετά την αναγγελία ότι κάποιος θα τον προδώσει, όλοι οι μαθητές, ακόμη και ο Ιούδας, ερωτούν: Μήπως είμαι εγώ, Ραββί;. Ο Ιησούς, με προσεκτική φροντίδα, αναγνωρίζει τον προδότη και του ψιθυρίζει να επιταχύνει την πράξη του.
Ο Μυστικός Δείπνος έχει πλέον αποκτήσει μια πένθιμη διάσταση, καθώς ο Ιησούς προσφέρει στον κόσμο το μεγαλύτερο μήνυμα ταπεινοφροσύνης που έχει γραφεί στην Ιστορία.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
