Ανακαλύψτε τη ζωή και το έργο του Μήτσου Αλεξανδρόπουλου, του σπουδαίου λογοτέχνη και μελετητή της ρωσικής λογοτεχνίας. Ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος, αξιοσημείωτος λογοτέχνης και σημαντικός μελετητής της ρωσικής λογοτεχνίας, έφυγε από τη ζωή στην Αθήνα στις 19 Μαΐου 2008. Ο Αλεξανδρόπουλος, γεννημένος στην Αμαλιάδα στις 26 Μαΐου 1924, ξεκίνησε σπουδές στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, ωστόσο δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του. Σε νεαρή ηλικία, εντάχθηκε στο ΕΑΜ Νέων και στη συνέχεια στην ΕΠΟΝ και το ΚΚΕ, συμμετέχοντας ενεργά στον Εμφύλιο Πόλεμο, όπου τραυματίστηκε σοβαρά.
Μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, κατέφυγε αρχικά στο Βουκουρέστι και στη συνέχεια, από το 1956, στη Μόσχα. Στη Μόσχα, σπούδασε τη ρωσική λογοτεχνία στο Λογοτεχνικό Ινστιτούτο και συμμετείχε σε δραστηριότητες που αφορούσαν τη συντήρηση αγιογραφιών και τη μελέτη της ρωσικής λαϊκής παράδοσης. Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1975 με τη σύζυγό του, Σόνια Ιλίνσκαγια, ερευνήτρια της ελληνικής λογοτεχνίας.
Η λογοτεχνική του παραγωγή, η οποία συνδυάζει στοιχεία της ελληνικής και ρωσικής πολιτιστικής παράδοσης, είναι βαθιά επηρεασμένη από τις μεταπολεμικές περιπέτειες του ελληνικού λαού. Ο Αλεξανδρόπουλος χρησιμοποιεί έναν ποιητικό ρεαλισμό που συνδυάζει πολιτικό και κοινωνικό προβληματισμό, επηρεασμένος από τη ρωσική λογοτεχνία του 19ου αιώνα και ευρωπαίους συγγραφείς του Μεσοπολέμου. Στο έργο του περιλαμβάνονται διηγήματα, μυθιστορήματα, λογοτεχνικές μεταφράσεις και βιογραφικές μυθιστορίες για μεγάλους ρώσους συγγραφείς.
Για το συνολικό του έργο, τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας το 2001. Η δίτομη αυτοβιογραφία του Αυτά που μένουν, η οποία δημοσιεύθηκε το 1994 από τις εκδόσεις Δελφίνι, αναδεικνύει την προσωπική και πολιτική του πορεία. Σε συνέντευξή του, ο Αλεξανδρόπουλος δήλωσε ότι «η ευθύνη ανήκει σε εμάς και σε εκείνες τις δυνάμεις που είχαν το πάνω χέρι», υπογραμμίζοντας την ατομική ευθύνη στο πλαίσιο των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων.
Ο Αλεξανδρόπουλος εξέφρασε επίσης την άποψη ότι η σοσιαλιστική σκέψη χρειάζεται να εξελιχθεί και να αποδεσμευτεί από τις ιδεολογικές πιέσεις, τονίζοντας την ανάγκη για μια νέα προοπτική που θα αναγνωρίσει τη σημασία της ανθρώπινης πρωτοβουλίας. Δεσμευμένος στη φιλοσοφία του, επεσήμανε ότι η λέξη σοσιαλισμός παραμένει ζωτικής σημασίας για το μέλλον, καθώς η κοινωνία πρέπει να επαναστατήσει απέναντι στους αρνητικούς μηχανισμούς.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
