Ανακάλυψη αρχαίου ελαιοπαραγωγικού συγκροτήματος στη Ρωμαϊκή Τυνησία που αποκαλύπτει την ιστορία της γεωργίας στην περιοχή. Μια διεθνής ερευνητική ομάδα από την Ισπανία, την Τυνησία και την Ιταλία αποκάλυψε έναν αρχαιολογικό θησαυρό στη δυτική Τυνησία: ένα συγκρότημα βιομηχανικής παραγωγής ελαιολάδου που χρονολογείται από τη ρωμαϊκή εποχή, κοντά στα σύνορα με την Αλγερία. Η ανακάλυψη έγινε στον χώρο Henchir el Begar, στην περιοχή Κασσερίν, γνωστή στην αρχαιότητα ως Cillium.
Οι πρόσφατες ανασκαφές εστιάζουν σε δύο αυτόνομες εγκαταστάσεις στους πρόποδες του ορεινού συμπλέγματος Jebel Semmama. Η περιοχή, με έντονες θερμοκρασιακές μεταβολές και χαμηλές βροχοπτώσεις, αποτελούσε ιδανικό έδαφος για καλλιέργεια ελιάς. Αυτή η ζώνη της ρωμαϊκής Βόρειας Αφρικής εξελίχθηκε σε βασικό προμηθευτή ελαιολάδου για τη Ρώμη.
Ο καθηγητής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ca’ Foscari της Βενετίας, Λουίτζι Σπέρτι, ένας από τους επικεφαλής της έρευνας, σημειώνει ότι η αποστολή φωτίζει για πρώτη φορά με τέτοια λεπτομέρεια τη γεωργική και κοινωνικοοικονομική οργάνωση των μεθοριακών περιοχών της ρωμαϊκής Αφρικής. Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύτηκε από το Phys.org, η Τοποθεσία 1 φιλοξενούσε τον μεγαλύτερο ελαιόμυλο που έχει ανακαλυφθεί στην Τυνησία και τον δεύτερο μεγαλύτερο σε ολόκληρη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, με 12 δοκοπιεστήρια (torcularia). Η Τοποθεσία 2 φαίνεται πως λειτουργούσε συμπληρωματικά, διαθέτοντας οκτώ αντίστοιχες μονάδες, με τις δύο εγκαταστάσεις να λειτουργούν από τον 3ο έως τον 6ο αιώνα μ.Χ.
Το ελαιόλαδο ήταν ένα προϊόν-κλειδί για τους Ρωμαίους: εκτός από τη μαγειρική χρήση, αξιοποιούνταν στην προσωπική υγιεινή, την αθλητική δραστηριότητα, την ιατρική, αλλά και ως καύσιμο χαμηλής ποιότητας για φωτισμό.
Βίντεο:
Πηγή περιεχομένου: in.gr
