Αναλύσεις σχετικά με τις στρατιωτικές δαπάνες των Ευρωπαίων και τις προκλήσεις της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας. Η Ευρώπη βρίσκεται σε φάση προετοιμασίας για μια δεκαετία εντατικής προμήθειας οπλικών συστημάτων, με στόχο την αναδόμηση στρατών που είχαν παραμεληθεί και τη μείωση της διαφοράς με την αμερικανική στρατιωτική ισχύ. Οι στρατηγικές δαπανών που θα επιλεγούν θα καθορίσουν τη βιομηχανική βάση της ηπείρου για τα επόμενα χρόνια.
Τον Ιούνιο, οι χώρες μέλη του ΝΑΤΟ συμφώνησαν να επενδύσουν το 3,5% του ΑΕΠ τους για την άμυνα, προκειμένου να πληρούν τις στρατιωτικές απαιτήσεις που προκύπτουν από τα αμυντικά σχέδια της συμμαχίας. Για τα 23 μέλη της ΕΕ που είναι και μέλη του ΝΑΤΟ, αυτό συνεπάγεται μια εντυπωσιακή ετήσια αύξηση σχεδόν 270 δισεκατομμυρίων ευρώ, σύμφωνα με υπολογισμούς του think tank Bruegel. Αυτά τα κεφάλαια αναμένεται να κατευθυνθούν κυρίως στην αμυντική βιομηχανία και στην ενίσχυση των ανθρώπινων πόρων.
Κεντρικό ερώτημα που προκύπτει από την ανάλυση του πρακτορείου Euractiv είναι εάν οι ευρωπαϊκές χώρες θα επενδύσουν στην ανάπτυξη της εγχώριας αμυντικής τους βιομηχανίας ή θα συνεχίσουν να εξαρτώνται από τον αμερικανικό εξοπλισμό. Οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι εμφανίζουν ποικιλία από εκείνους που στηρίζονται κατά κύριο λόγο σε αμερικανικά όπλα έως εκείνους που επιλέγουν να αγοράζουν ευρωπαϊκά.
Τα αμερικανικά συστήματα παρέχουν ελκυστικές επιλογές, όπως το F-35 και οι πυροβολαρχίες Patriot, τα οποία είναι ακριβά αλλά παρέχουν άμεσες λύσεις για τις κυβερνήσεις που επιδιώκουν να πληρούν τους στόχους του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, η έμφαση στην προμήθεια όπλων ενδέχεται να αναδείξει μια αντίφαση, καθώς πολλές ευρωπαϊκές χώρες προσπαθούν να επιτύχουν ταυτόχρονα στρατηγικούς και βραχυπρόθεσμους στόχους.
Η Πολωνία, από την άλλη, έχει επικεντρωθεί στην ταχεία απόκτηση στρατιωτικού υλικού και έχει ενισχύσει τις στρατιωτικές της δαπάνες, αποδεικνύοντας τη σημασία της ταχύτητας στις στρατιωτικές προμήθειες. Στην αντίπερα όχθη, η Γαλλία και η Ισπανία υποστηρίζουν την ανάπτυξη μιας ισχυρής ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, αποφεύγοντας κατά το δυνατόν την εξάρτηση από αμερικανικά όπλα.
Ωστόσο, η στρατηγική που βασίζεται στο ΑΕΠ για τις δαπάνες του ΝΑΤΟ μπορεί να προκαλέσει σπατάλες και να ενθαρρύνει την αγορά ακριβότερου εξοπλισμού, αφήνοντας τη δυνατότητα να προκύψουν προβλήματα με την ανάπτυξη της εγχώριας βιομηχανίας. Η κούρσα δαπανών έχει ήδη επηρεάσει τις τιμές στην παγκόσμια αγορά όπλων, με τον αυξημένο ανταγωνισμό να επιφέρει εκτόξευση κόστους για βασικά στρατιωτικά υλικά.
Εν μέσω όλων αυτών των εξελίξεων, οι ευρωπαϊκές χώρες αναζητούν τρόπους για να βελτιώσουν τις στρατιωτικές τους δυνατότητες, τηρώντας ταυτόχρονα μια ισχυρή στρατηγική που θα τους επιτρέψει να εξασφαλίσουν την ασφάλειά τους στο μέλλον.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
