Η έρευνα αποκαλύπτει τις ρίζες της μουσικής μέσω του ντραμίσματος των χιμπατζήδων και των διαφορών μεταξύ των υποειδών τους. Οι χιμπατζήδες είναι γνωστοί για την ικανότητά τους στον ρυθμό, ωστόσο μια νέα έρευνα συνδέει τα ποικίλα στυλ ντραμίσματος των πληθυσμών τους με τις ρίζες της μουσικής, φωτίζοντας την εξέλιξή της έως σήμερα. Οι δυτικοί χιμπατζήδες χτυπούν περισσότερες φορές μέσα στον ίδιο χρόνο σε σχέση με τους ανατολικούς.
Η νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Current Biology, αποδεικνύει ότι οι χιμπατζήδες όχι μόνο χτυπούν ρυθμικά, αλλά και ότι οι ρυθμοί τους διαφέρουν μεταξύ των υποειδών τους. Αυτό καταδεικνύει ότι τα βασικά στοιχεία του ρυθμού, και κατ’ επέκταση της μουσικής, προϋπήρχαν του ανθρώπου κατά εκατομμύρια χρόνια.
Οι ερευνητές εξέτασαν 371 περιπτώσεις ντραμίσματος από 47 χιμπατζήδες, προερχόμενους από έξι διαφορετικούς πληθυσμούς που ανήκουν σε δύο υποείδη: τους ανατολικούς και τους δυτικούς. Η μελέτη αποκάλυψε ότι οι χιμπατζήδες ντραμάρουν με έναν προγραμματισμένο και προβλέψιμο τρόπο, κάτι που είναι χαρακτηριστικό του ρυθμού. Οι δυτικοί χιμπατζήδες έχουν έναν πιο σταθερό ρυθμό, όπως το τικ-τακ ενός ρολογιού, ενώ οι ανατολικοί εναλλάσσουν πιο κοντινά και αραιά χτυπήματα, δημιουργώντας έναν πιο σουινγκ ρυθμό.
Αξιοσημείωτο είναι ότι οι δυτικοί χιμπατζήδες ντραμάρουν πιο συχνά σε σύγκριση με τους ανατολικούς, υποδεικνύοντας ταχύτερο τέμπο. Επίσης, τα δύο υποείδη συνδυάζουν το ντραμίσμα με τα φωνητικά τους καλέσματα (pant-hoot) με διαφορετικούς τρόπους. Οι παρατηρούμενες διαφορές φαίνεται ότι δεν προέρχονται από περιβαλλοντικούς παράγοντες, αλλά μπορεί να σχετίζονται με κοινωνικά χαρακτηριστικά, όπως η επιθετικότητα και η ανάγκη για πιο σύνθετη επικοινωνία.
Όπως σημειώνει η καθηγήτρια Κάθριν Χομπάιτερ από το Πανεπιστήμιο του Σεντ Άντριους, οι μεταβαλλόμενοι ρυθμοί ενδέχεται να επιτρέπουν την κωδικοποίηση περισσότερης πληροφορίας, όπως γίνεται με τον μορς. Παρότι οι χιμπατζήδες δεν παράγουν μουσική όπως οι άνθρωποι, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι βασικές αρχές του ρυθμού που παρατηρούνται στη συμπεριφορά τους αποτελούν ενδείξεις ότι οι θεμέλιοι λίθοι της μουσικής υπήρχαν ήδη στον κοινό μας πρόγονο πριν από 6 ή 7 εκατομμύρια χρόνια.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
