Η ιστορία του Νικηταρά, ενός από τους πιο σπουδαίους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης, αναδεικνύει την ανδρεία και την ανιδιοτέλειά του. Στις 25 Σεπτεμβρίου 1849, έφυγε από τη ζωή ο Νικήτας Σταματελόπουλος, μία από τις πλέον εμβληματικές φιγούρες της Επανάστασης του 1821, γνωστός με το προσωνύμιο Νικηταράς ο Τουρκοφάγος. Ο Νικηταράς, ανιψιός του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, διακρίθηκε ως ένας από τους πιο ικανούς οπλαρχηγούς της εποχής, με το θάρρος και την αφοσίωσή του στον σκοπό της απελευθέρωσης να τον χαρακτηρίζουν.
Ο ήρωας από το Τουρκολέκα Μεγαλόπολης, με έντονη δράση στην περιοχή του Λεονταρίου Αρκαδίας, ήταν γνωστός για την λακωνική του ομιλία σχετικά με τις πράξεις του. Η τολμηρή και ηθική του στάση τον ξεχώρισε, καθώς αρνούνταν να συμμετάσχει σε πράξεις πλιάτσικου κατά την άλωση της Τριπολιτσάς. Σημαντικό είναι ότι οι Ρώσοι δημιούργησαν στρατιωτικές μονάδες από Έλληνες πολεμιστές, με τον Νικηταρά να συμμετάσχει στην εκστρατεία στην Ιταλία το 1805, αν και η αποτυχία του αντιγαλλικού συνασπισμού οδήγησε σε δυσάρεστες συνέπειες.
Η μνήμη του διασώζεται και μέσω του έργου του Γεώργιου Τερτσέτη, ο οποίος κατέγραψε τις αφηγήσεις των ηρώων της εποχής. Η ανιδιοτέλεια του Νικηταρά και οι πράξεις του κατά τη διάρκεια της Επανάστασης έχουν ενσωματωθεί στη συλλογική μνήμη του ελληνικού λαού. Σημαντικές μάχες όπως η Μάχη του Βαλτετσίου και οι συγκρούσεις στα Δερβενάκια τον ανέδειξαν ως έναν από τους πιο υπολογίσιμους στρατηγούς του αγώνα για την ελευθερία.
Αναλύοντας τις προκλήσεις που αντιμετώπισε και την ηγετική του ικανότητα, κατανοούμε καλύτερα την ουσία του ηρωισμού του, που, παρά τις αντιξοότητες, παρέμεινε ανυπότακτος και πιστός στον αγώνα του ελληνικού λαού για ελευθερία.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
