Αναλύουμε τον αντίκτυπο του αλγοριθμικού κινηματογράφου του Netflix στην πρωτοτυπία των ταινιών. Το 2025, το Netflix παρουσίασε μία από τις πιο ακριβές παραγωγές στην ιστορία του σινεμά, την ταινία The Electric State, με προϋπολογισμό περίπου 320 εκατομμυρίων δολαρίων. Αν και αρχικά κατέκτησε την κορυφή της πλατφόρμας, γρήγορα άρχισε να χάνει έδαφος στις προτιμήσεις του κοινού. Το παράδειγμα αυτό καταδεικνύει μια ευρύτερη τάση: τον αλγοριθμικό κινηματογράφο που αναπτύσσεται στο Netflix. Οι ταινίες δεν σχεδιάζονται πλέον βάσει καλλιτεχνικού οράματος ή δημιουργικής τόλμης, αλλά με βάση τα δεδομένα που συλλέγονται από τον αλγόριθμο θέασης της πλατφόρμας.
Ο βρετανός κριτικός Φιλ Χόουντ αναλύει σε άρθρο του στον Guardian ότι αυτή η προσέγγιση δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο όπου το Netflix προσπαθεί να μειώσει το ρίσκο, επιλέγοντας έργα που είναι ευκολοκατανόητα και προσιτά για το ευρύ κοινό, χωρίς όμως να διαθέτουν ουσιαστική καλλιτεχνική ταυτότητα. Το The Electric State είναι ένα τυπικό παράδειγμα αυτής της τάσης, καθώς αντλεί εικονογραφία από κλασικές ταινίες χωρίς να δημιουργεί κάτι νέο. Η έλλειψη πρωτοτυπίας και η ανακύκλωση κλισέ καθιστούν την τελική παραγωγή περισσότερο προϊόν μηχανικής σύνθεσης παρά αυθεντικής έμπνευσης.
Η στρατηγική των αλγορίθμων του Netflix δεν είναι τυχαία, καθώς η πλατφόρμα αναλύει δεδομένα που συλλέγει από τις συνήθειες θέασης εκατομμυρίων χρηστών. Οι αλγόριθμοι προσδιορίζουν ποιες ταινίες προτιμούνται και ποια σημεία παρακολουθούν οι θεατές. Η στρατηγική αυτή επιφέρει ταινίες σχεδιασμένες για να είναι προσβάσιμες σε όλους, όμως πολλές φορές στερούνται της απαραίτητης πρωτοτυπίας. Οι επικριτές τονίζουν ότι το Netflix ανακυκλώνει τα ίδια είδη και στιλιστικές φόρμες, με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση της ανακάλυψης νέων φωνών και ανεξάρτητων δημιουργών.
Παράλληλα, το Netflix πειραματίζεται με την τεχνητή νοημοσύνη στην παραγωγή ταινιών. Στη σειρά El Eternauta, για πρώτη φορά εφαρμόστηκε γενετική AI για ειδικά εφέ, επιτυγχάνοντας μείωση κόστους και χρόνου παραγωγής. Αυτή η καινοτομία, αν και υποδηλώνει το μέλλον της βιομηχανίας, εγείρει ανησυχίες για την αντικατάσταση της καλλιτεχνικής δημιουργίας από την αποδοτικότητα. Πολλές από τις ταινίες της πλατφόρμας δέχονται χαμηλές κριτικές, παρά την εμπορική τους επιτυχία.
Εν κατακλείδι, παραμένει το ερώτημα αν το μέλλον του κινηματογράφου θα καθορίζεται από αλγορίθμους. Ο Φιλ Χόουντ επισημαίνει ότι αν οι πλατφόρμες αξιοποιήσουν τα δεδομένα ως εργαλείο καθοδήγησης και όχι ως απόλυτο δόγμα, ίσως μπορέσουν να προάγουν ταινίες που συνδυάζουν εμπορική επιτυχία με καλλιτεχνική τόλμη. Ο αλγόριθμος μπορεί να δείξει τι επιθυμεί το κοινό, όμως δεν μπορεί να αντικαταστήσει την ανθρώπινη φαντασία. Η πρόκληση για το Netflix και γενικότερα για το streaming είναι αν θα μπορέσουν να δημιουργήσουν ένα περιβάλλον που θα ενθαρρύνει την έκπληξη και την αβεβαιότητα. Αν ο κινηματογράφος χάσει αυτά τα στοιχεία, οι ταινίες που απευθύνονται σε όλους ενδέχεται να μην είναι αξέχαστες.
Βίντεο:
Πηγή περιεχομένου: in.gr
