Η ιστορία του Κλάους Μπάρμπι, πρώην αξιωματικού της Γκεστάπο, και η σύνδεσή του με το ναρκωτικό εμπόριο στη Βολιβία. Το 1973, ο εκλεγμένος πρόεδρος της Βολιβίας, Ερνάν Σίλες Θουάσο, ζήτησε τη σύλληψη του Κλάους Άλτμαν, ο οποίος είχε λάβει 10.000 δολάρια από την κυβέρνηση χωρίς να παραδώσει ποτέ τα προϊόντα. Ωστόσο, πίσω από αυτό το πρόσχημα κρυβόταν η αληθινή ταυτότητα ενός αδίστακτου ανθρώπου: του πρώην διοικητή της Γκεστάπο, Κλάους Μπάρμπι, γνωστός ως ο χασάπης της Λυών. Η αληθινή ταυτότητά του ήταν κοινό μυστικό στους αστυνομικούς και τους πολιτικούς της Βολιβίας. Οι γαλλικές αρχές ζητούσαν την έκδοσή του για εγκλήματα πολέμου που είχε διαπράξει κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά ο Κλάους Μπάρμπι είχε τη στήριξη της κυβέρνησης και μπορούσε να δρουν ανενόχλητος στη Νότια Αμερική.
Ο Κλάους Μπάρμπι, μόλις 22 ετών, εντάχθηκε στο ναζιστικό κόμμα και, σταδιακά, ανέβηκε στην ιεραρχία των SS. Στη Λυών, ως διοικητής της Γκεστάπο, κατηγορείται για την αναγνώριση και εκτέλεση χιλιάδων ανθρώπων. Υπολογίζεται ότι είναι υπεύθυνος για τους θανάτους 14.000 ανθρώπων. Παρά την καταδίωξή του, κατόρθωσε να διαφύγει στη Νότια Αμερική το 1951 με τη βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών, που τον ήθελαν για την καταπολέμηση του κομμουνισμού.
Αργότερα, στη Βολιβία, έθεσε τις βάσεις ενός ισχυρού δικτύου ναρκωτικών συνεργαζόμενος με τον Ρομπέρτο Σουάρες Γκόμες, τον κύριο προμηθευτή του Πάμπλο Εσκομπάρ. Με την επιτυχία του, η ιδέα ενός πραξικοπήματος άρχισε να διαφαίνεται, γεγονός που τον ενδιέφερε, καθώς τον προστάτευε από τις αρχές. Στην πολιτική του σταδιοδρομία, χρησιμοποίησε τις μεθόδους βασανιστηρίων που είχε μάθει και δημιούργησε παραστρατιωτικές ομάδες.
Ο Κλάους Μπάρμπι θα βρεθεί τελικά προ των ευθυνών του, καταδικάζοντας σε ισόβια το 1987 και πεθαίνοντας τέσσερα χρόνια αργότερα από καρκίνο, χωρίς να δείξει μεταμέλεια για τα εγκλήματά του στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
