Αναλύοντας τη σχέση του Φραντς Κάφκα με το γέλιο και την έννοια της ελευθερίας, μέσα από το έργο του Δημήτρη Βαρδουλάκη. Η πιο κοινή αντίληψη για το έργο του Φραντς Κάφκα είναι ότι αυτό διαπραγματεύεται έναν κόσμο όπου το άτομο αισθάνεται ανίσχυρο απέναντι σε μια παντοδύναμη και απροσδιόριστη εξουσία. Ο κόσμος του Κάφκα συχνά εκλαμβάνεται ως καταθλιπτικός, γεμάτος αγωνία και παράλογο. Ωστόσο, πλήθος μαρτυριών δείχνει ότι ο ίδιος ο Κάφκα, κατά την ανάγνωση των έργων του, διακωμωδούσε τις περιγραφόμενες συνθήκες, εκλαμβάνοντάς τες ως κωμικές. Αυτό υποδεικνύει ότι το γέλιο είναι μια διαχρονικά ανατρεπτική πράξη που προάγει την απελευθέρωση.
Ο φιλόσοφος Δημήτρης Βαρδουλάκης προτείνει έναν πρωτότυπο στοχασμό για την ελευθερία, απομακρύνοντας τον κλασικό ορισμό της και εστιάζοντας στη διαφορά μεταξύ ελευθερίας και ελεύθερης βούλησης. Στο βιβλίο του «Το γέλιο του Κάφκα. Η ελευθερία ενάντια στην ελεύθερη βούληση», εξετάζει τη δυνατότητα να εντοπιστεί στον Κάφκα μια αντίληψη της ελευθερίας που δεν συνδέεται με ιδανικά, αλλά με τις πραγματικές συνθήκες και περιορισμούς της ανθρώπινης ύπαρξης. Αντί για έναν κόσμο ιδεατής ελευθερίας, προτάσσει την ανάγκη για μια ελευθερία που προκύπτει από την αντίσταση στις δομές εξουσίας που περιορίζουν τον άνθρωπο.
Στην ανάλυσή του, ο Βαρδουλάκης αναγνωρίζει ότι ο Κάφκα διαθέτει μια πολιτική διάσταση, όπου το γέλιο και το κωμικό λειτουργούν ως μέσα διεκδίκησης ελευθερίας, αντί να αναζητούν μια απόκοσμη και ιδανική ελευθερία. Εν κατακλείδι, μέσω της μελέτης του Κάφκα, ο Βαρδουλάκης προσφέρει μια νέα προοπτική για την πολιτική, εστιάζοντας σε πρακτικές αντίστασης που προκύπτουν από την εμπειρία των ανθρώπων σε συγκεκριμένες κοινωνικές συνθήκες.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
