Ανακαλύψτε την αληθινή ιστορία του Κάρλος το Τσακάλι και τη ζωή του μέσα από αποκαλυπτικές συνεντεύξεις. Στη Δύση, η αντίθεση προς έναν τρομοκράτη τροφοδοτεί τις συζητήσεις μας, σημειώνει ο Jack Seale στον Guardian. Το γεγονός ότι ο Ίλιτς Ραμίρες Σάντσες, γνωστός και ως Κάρλος το Τσακάλι, είχε καταστεί ο εφιάλτης των κορυφαίων υπηρεσιών πληροφοριών προσέδιδε μια αίσθηση μυσταγωγίας στην προσωπικότητά του . Σύμφωνα με το ντοκιμαντέρ *The Jackal Speaks: Inside the Mind of a Mass Murderer*, το οποίο εστιάζει στο προφίλ του Σάντσες μέσα από τις δικές του μαρτυρίες, η λυτρωτική αντίσταση κατά του κράτους φαίνεται να εξατμίζεται με τον καιρό.
Αφού πέρασε τα πρώτα του χρόνια στο Καράκας, σε ένα οικογενειακό περιβάλλον με προσωπικό και στήριξη, ο νεαρός Σάντσες μετακόμισε στο Λονδίνο και στη συνέχεια στη Μόσχα στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Αυτές οι μετακινήσεις προκάλεσαν απογοήτευση στον πατέρα του και προκάλεσαν ανησυχία στην KGB, καθώς η προτίμησή του στη διασκέδαση υπερίσχυε της ακαδημαϊκής του καριέρας . Το 1969 εντάσσεται στο Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP), συμμετέχοντας στη σύγκρουση του Μαύρου Σεπτέμβρη στην Ιορδανία και, πιθανώς, πραγματοποιώντας την πρώτη του επιχείρηση για να δολοφονήσει τον αντιπρόεδρο της Βρετανικής Σιωνιστικής Ομοσπονδίας το 1973.
Ο Σάντσες κατέστη διεθνώς διαβόητος όταν, αφού ένας πληροφοριοδότης τον πρόδωσε, σκότωσε τον πρώην συνεργάτη του και δύο αστυνομικούς που προσπαθούσαν να τον συλλάβουν. Το παρατσούκλι Κάρλος το Τσακάλι προήλθε από τη νοτιοαμερικανική του καταγωγή και την αναφορά σε ένα βιβλίο του Φρέντερικ Φορσάιθ που βρέθηκε στο σπίτι του. Ο Κάρλος το Τσακάλι σημείωσε μία από τις πιο φημισμένες του δράσεις το 1975, όταν η ομάδα του πήρε δεκάδες ομήρους σε μια σύνοδο κορυφής της Opec στη Βιέννη, επιβεβαιώνοντας τη φήμη του.
Η αφήγηση περιλαμβάνει μια ποικιλία από ντοκιμαντέρ και συνεντεύξεις, που εστιάζουν στο πώς οι ίδιοι οι βιογράφοι και οι εμπειρογνώμονες αναλύουν την προσωπικότητα και τις επιλογές του Σάντσες. Η ανάλυση του Jack Seale φέρνει στην επιφάνεια την ναρκισσιστική φύση του Σάντσες, ο οποίος φαίνεται να πιστεύει ότι μπορούσε να επιτύχει ανεξάρτητα και ατιμώρητα τα σχέδιά του, χωρίς κάποια στρατηγική κατεύθυνση. Η πολιτική του τοποθέτηση φαίνεται να είναι περισσότερο αποτέλεσμα ναρκισσισμού παρά ιδεολογικής δέσμευσης, κάνοντάς τον μια μυστηριώδη φιγούρα.
Οι παρατηρήσεις του για τις γυναίκες και την αυτοπροβολή του συνθέτουν μια εικόνα ενός ανθρώπου που έχει ρομαντικοποιηθεί ως μύθος, αλλά ο ίδιος καταδεικνύει το προφίλ του ως έναν μοναχικό και απομονωμένο κακοποιό. Η πραγματικότητα πίσω από τον Κάρλος το Τσακάλι αποδεικνύει ότι δεν είναι απλώς μια φανταστική προσωπικότητα αλλά μια τραγική φιγούρα, ένα προϊόν ενός μοναχικού και βίαιου κόσμου.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
