Η ταινία εξερευνά τη μυστηριώδη εξαφάνιση του δικηγόρου Mansour Rashid El-Kikhia από την Λιβύη. Το νέο ντοκιμαντέρ Ο πατέρας μου και ο Καντάφι της σκηνοθέτιδας Jihan K. διερευνά τη μυστηριώδη εξαφάνιση του πατέρα της, Mansour Rashid El-Kikhia, ενός δικηγόρου που είχε εξειδίκευση σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και είχε διατελέσει υπουργός Εξωτερικών και πρέσβης των Ηνωμένων Εθνών. Στις 10 Δεκεμβρίου 1993, ο Mansour Rashid El-Kikhia, βασικός αντίπαλος του καθεστώτος του Μουαμάρ Καντάφι, συμμετείχε σε συνέδριο στο Κάιρο.
Αυτόπτες μάρτυρες ανέφεραν ότι τον είδαν να πίνει καφέ με δύο άνδρες που θεωρούνταν μέλη της αιγυπτιακής Μουχαμπάρατ, και ότι αργότερα απήχθη από τρεις άνδρες που επέβαιναν σε μια μαύρη λιμουζίνα με διπλωματικές πινακίδες, σύμφωνα με το Arabic News. Η εξαφάνιση του El-Kikhia έχει προκαλέσει ερωτήματα σχετικά με την εμπλοκή της Λιβύης και των ΗΠΑ.
Η ταινία της Jihan K., η οποία ήταν μόλις έξι ετών όταν ο πατέρας της εξαφανίστηκε, απαιτούσε σχεδόν μια δεκαετία για να ολοκληρωθεί, καθώς η σκηνοθέτιδα έπρεπε να συνθέσει την ιστορία του El-Kikhia μέσα από μαρτυρίες και αρχεία. “Συνειδητοποίησα ότι δεν ήθελα ο πατέρας μου να εξαφανιστεί για δεύτερη φορά”, δήλωσε η Jihan σε συνέντευξή της. “Είχα τη δυνατότητα να δράσω και ένιωσα μια τεράστια ευθύνη να διατηρήσω ζωντανή τη μνήμη του πατέρα μου και της Λιβύης που αγαπούσε.”
Η ταινία ξεκινά με σκηνές από την παιδική ηλικία της Jihan στην εξορία και εξελίσσεται μέσα από δεκαετίες πολιτικών αναταραχών. Η μητέρα της, Baha Al Omary, προσπάθησε να βρει απαντήσεις ενώ μεγαλώνει τα παιδιά της, αγωνιζόμενη για να μάθει τι συνέβη στον σύζυγό της.
Η ταινία χρησιμοποιεί βίντεο, συνεντεύξεις και αρχεία για να συνθέσει την οπτική της αφήγηση. “Αυτό που έμαθα είναι ότι αν ξεκινήσεις δυναμικά, με την ουσία της ιστορίας, αυτό σου δίνει την άδεια να αρχίσεις να υφαίνεις”, υποστηρίζει η Jihan. “Αυτή ήταν η ευκαιρία μου να ξεπεράσω αυτό το εμπόδιο και να δώσω τη δική μου ερμηνεία στα γεγονότα”.
Η πρεμιέρα της ταινίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας αποτέλεσε μια καθοριστική στιγμή για τη σκηνοθέτιδα. “Ήταν μια όμορφη στιγμή που έκλεισε έναν κύκλο”, ανέφερε η Jihan. Η Ιταλία, που κάποτε υπήρξε αποικιακή δύναμη στη Λιβύη, αγκάλιασε την ταινία και αναγνώρισε τη βαναυσότητα της ιστορίας.
Βίντεο:
Πηγή περιεχομένου: in.gr
