Ανάλυση για τις επιπτώσεις του θανάτου του Πούτιν στη Ρωσία και τη γεωπολιτική σταθερότητα. Στην κωμωδία *Ο θάνατος του Στάλιν*, οι πιθανές διαδοχές του αποθανόντος σοβιετικού ηγέτη γίνονται αντικείμενο ενός α chaotic αγώνα για την εξουσία. Ωστόσο, σύμφωνα με ειδικούς της Δύσης, η προοπτική του θανάτου του Βλαντιμίρ Πούτιν δεν είναι καθόλου αστεία, όπως προκύπτει από τις συνθήκες που επικρατούν στη σύγχρονη Ρωσία. Η κατάρρευση της ΕΣΣΔ το 1989 συνδυάστηκε με αναταραχές, αγώνες για την εξουσία και πολιτικές δολοφονίες. Αυτές οι συνθήκες θίγουν το ζήτημα της επόμενης ημέρας μετά τον θάνατο του Ρώσου προέδρου.
Μετά τον θάνατο του Ιωσήφ Στάλιν το 1953, οι διάδοχοί του ανέβηκαν στην εξουσία μέσω βίας, συμπεριλαμβανομένων δολοφονιών και εκτελέσεων. Σύμφωνα με αναλυτές της δεξαμενής σκέψης RAND, η *Ο θάνατος του Στάλιν* μπορεί να είναι όσο διδακτική όσο η σημερινή Κρεμλινολογία, δεδομένου ότι κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για την επόμενη μέρα. Η αφοσίωση των στενών συνεργατών του Πούτιν μπορεί να δημιουργήσει αβεβαιότητες σχετικά με τη διαδοχή του.
Οι αναλυτές προειδοποιούν ότι, καθώς ο Πούτιν γερνά, οι στενές σχέσεις που έχει αναπτύξει γύρω του ίσως αποδειχτούν επικίνδυνες, ιδίως αν οι σύμμαχοί του δεν έχουν την ικανότητα να χειριστούν την κατάσταση που θα προκύψει. Η αφοσίωση στην προσωπική του ηγεσία καθιστά την ελίτ της Ρωσίας ευάλωτη στη μεταβατική περίοδο μετά τον θάνατό του. Η ιστορία έχει δείξει ότι τέτοιες αλλαγές μπορεί να είναι απρόβλεπτες και επικίνδυνες.
Πρέπει να υπάρξει προετοιμασία για την ενδεχόμενη μετάβαση της εξουσίας. Αυτό περιλαμβάνει τον σχεδιασμό σεναρίων που καλύπτουν ένα εύρος πιθανοτήτων, από εσωτερικές συγκρούσεις έως στρατηγικές αλλαγές. Είναι κρίσιμο να αναγνωρίσουν οι δυτικές κυβερνήσεις τις ρωσικές ελίτ και να προγραμματίσουν διπλωματικές και στρατιωτικές απαντήσεις στις ενδεχόμενες εξελίξεις. Ειδικοί προτείνουν ότι η Δύση πρέπει να εξετάσει τον θάνατο του Πούτιν ως ευκαιρία, αντί να τον δει αποκλειστικά ως απειλή.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
