Οι πολίτες επιζητούν άμεσες και ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις για την ελληνική οικονομία και την κοινωνική ευημερία. Μιλώντας στο Ertnews, ο πρωθυπουργός, ακούσια ίσως, συμπύκνωσε την κοινωνική διάσταση της σημερινής Ελλάδας: τι είναι προτιμότερο; Να υπάρχει κάποιος άνεργος που λαμβάνει περιστασιακά επίδομα ανεργίας ή να έχει μια εργασία, ακόμα κι αν αυτή είναι αμειβόμενη με τον κατώτατο μισθό; Αυτό το ζήτημα αντικατοπτρίζει όχι μόνο τη δομική αδυναμία της κυβέρνησης να κατανοήσει τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών, αλλά και τη ριζική ασυμβατότητα των πολιτικών που προωθεί.
Η τρέχουσα κατάσταση στη χώρα μας δεν καταδεικνύει απλώς χαμηλά ποσοστά ανεργίας ή απουσία εικόνων κοινωνικής εξαθλίωσης όπως κατά την περίοδο της κρίσης. Αν και οι άνθρωποι εργάζονται και οι μισθοί έχουν αυξηθεί, η ποιότητα ζωής τους πλήττεται από την έκρηξη του κόστους ζωής. Η κυβέρνηση αδυνατεί να αναγνωρίσει ότι οι πολίτες υποφέρουν, παρά το γεγονός ότι έχουν εργασία, εξαιτίας της διαρκούς αύξησης των δαπανών για τις βασικές ανάγκες τους.
Ο πρωθυπουργός υποστήριξε ότι η κατάσταση έχει βελτιωθεί, όμως αυτό ισοδυναμεί με την άποψη ότι προτιμάς μία μορφή φτώχειας από μία άλλη. Οι κοινωνίες δεν μπορούν να στοχεύουν σε ένα όραμα που περιορίζεται στην απουσία πείνας, τη στιγμή που πολλές οικογένειες έχουν ήδη περιορίσει τη διατροφή τους λόγω του υψηλού κόστους. Οι πολίτες χρειάζονται κάτι παραπάνω από μια επιβίωση, απαιτούν ασφάλεια για το μέλλον και τη δυνατότητα να σχεδιάσουν, όχι απλώς για την επόμενη εβδομάδα.
Η κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι οι κοινωνίες δεν μπορούν να αντέξουν για πολύ σε συνθήκες μειωμένων προσδοκιών. Καθώς συνεχίζει να ανακοινώνει ελάχιστες και μη ουσιαστικές παρεμβάσεις, η πίεση από το κόστος ζωής συνεχώς αυξάνεται, αμβλύνοντας οποιαδήποτε πιθανότητα θετικής αλλαγής.
Απαιτείται ένας νέος διανοητικός ορίζοντας που να ενσωματώνει την αναδιανομή του πλούτου, τη μείωση των ανισοτήτων και την προστασία του περιβάλλοντος. Χρειάζονται πολιτικές που να ευνοούν την κοινωνική συνοχή και τη δικαιοσύνη, καθώς το υπάρχον μοντέλο ανάπτυξης απλώς αναπαράγει τις ανισότητες.
Εν τέλει, η Ελλάδα χρειάζεται μια θεμελιώδη αλλαγή στον τρόπο σκέψης και πολιτικής, όχι μόνο μια αλλαγή κυβέρνησης. Αυτή η επαναστατική ανάγκη για αλλαγή υποδεικνύει τη σοβαρότητα της κατάστασης και την επείγουσα ανάγκη για μία νέα προσέγγιση στην οικονομία.
Πηγή περιεχομένου: in.gr
